ALLAH’IN VAR VE BİR OLDUĞUNA İNANMAK YETER Mİ?

Bir insanın Allah’ın varlığına birliğine inanmış olması Müslüman olması için yeterli değildir. Allah’a imanla beraber, tâbi olmak ve teslim olmak ta şarttır. Kur’an-ı Kerim’de şeytanın Allah’ın varlığına, birliğine inandığı halde kâfir oluşu şöyle anlatılır:
“İz gale rabbüke lil melaiketi inni haligun beşeran min tınin.(Sad 38/ 71) “ fe ize sevveytühü ve nefahtü fihi min ruhi fegaulehu secidine.(Sad 38/72) “ fe secedel melaiketü küllühüm ecmain.” (Sad 38/ 73) “ illa iblise. istekbera ve kane minel kâfirin.” (Sad 38/ 74)
“Rabbin meleklere demişti ki: “Ben çamurdan bir insan (Âdem’i) yaratacağım. O’nun yaratılışını, tamamlayıp tarafımdan ona ruh verdiğim zaman derhal secde edin. Bunun üzerine bütün melekler toptan secde ettiler.” Yalnız İblis kibirlenmiş ve kâfirlerden olmuştu.” (Sad 38/71, 72, 73,74)
Şeytan kendi aklına, hevâ ve hevesine, kendi duygu ve düşüncesine göre hareket ederek, Âdeme secde etme hususunda Allah (c.c.)’ ın koyduğu hükmü yok saymış, sapıtmış ve kâfir olmuştu.
Dikkat edilirse Yasin suresi 60. ve 61. ayette şeytana ibadet etmekten söz ediliyor. İnsanların tamamı şeytandan nefret eder; Ona kulluğu kabul etmezler.  Yeryüzünde hiçbir kimse şeytana namaz kılmak, oruç tutmak, dua etmek gibi şeylerle ibadet etmez. Öyleyse şeytana nasıl ibadet edilir? Yâsin suresi 60. ayette sözü edilen ibadet etme, şeytana tapınma değil, ona itaat etmedir. Şeytanın kulu “Abdu’ş – şeytan” olmak, onun istekleri doğrultusunda yaşamak, Allah’ın gösterdiği yolu terk edip onun gösterdiği yoldan gitmektir. Eğer bir kimse Allah (c.c.)’ tan başkasını tanrılaştırır, Allah’tan başkasını tanrı makamında görür ve hayatını onun emir ve yasaklarına göre tanzim ederse ona kulluk ediyor demektir. Cinlerden ve insanlardan olma şeytanlar, Allah’a teslim olmayan veya olamayan insanları tıpkı kendisi gibi Allah’a isyan ettirirler; Bâzen asıl kimliğiyle; bâzen dostları kanalıyla (Enam 6/112), bâzen de sağdan yanaşıp; sureti haktan görünüp, kendilerini doğru ve dindar gösterip (Araf 7/ 16-17,) yanlışları ve haramları hoş gösterir; Allah’ın adını ve Allah’ı kullanarak (Lokman 31/ 33) sizi aldatır. Allah’a değil kendisine itaat ve tapmaya çağırırlar. Şeytana uyan ve tapan insanların kimisi şeytanlaşır ve tâğûtlaşır, kimi kâfir ve münâfık, kimi de günahkâr olur. Çünkü insan Allah’ın emirlerini arkaya attığı zaman ya şeytana ya da hevâsına (arzu ve isteklerine) tapmış ve kendi nefsini kendisine ilâh edinmiş olur. (Furkan25/ 43; Câsiye 45/23)
Yüce Allah, Yasin suresi 60 ve 61. Ayetin hemen ardından; Hal böyle iken, ben sizinle şeytana ve şeytanlaşmış insanlara kulluk etmeyeceğinize dair sözleşme yapmış iken, size tabi olacağınız Sırat’ı müstegîmi göstermiş, size apaçık düşman olan şeytana karşı uyarmış iken, sizden ahit, söz almış iken yine de pek çoğunuz şeytana uydu, ona kulluk etti diyor:
“Andolsun ki, o sizden nice nesilleri saptırmıştı, akl etmez miydiniz?” (Yasin 36/62)
Şeytan sadece kendi kimliğiyle değil dostları kanalıyla da insanları saptırır, kendine uydurur böylece insanı şirke sokar:
“…Hakikaten şeytanlar sizinle mücadele etmeleri için kendi dostlarına fısıldar (telkinde bulunur)lar. Eğer onlara (gönüllü) itaat ederseniz, elbette siz de (Allah’a) ortak koşanlardan olursunuz.” (Enam 6/ 121)