Kış günlerinde, gündüzler kısa, geceler uzun nasıl vakit geçecek. Yesen içsen mideler şişecek, iki kişi olsa, dedikodu yapılacak. Günaha girilecek. Atalarımız bir adet ortaya koymuş adı gezek. Aile arasında, dost yakın arasında bir misafir gelecek. Akşam yemeği yenecek çay içilecek. Misir, kestane patlatılacak. Eskiden portakal, mandalina ne gezer. Antalya’dan at arabasıyla gelecek. Gelinceye kadar da turşusu çıkacak.
Meyvenin yerine nohut kavrulur. Ayva, vişne kaynatılır. Kuru üzüm, kuru incir. Bir de şu havuç dediğimiz deper otu (Kışlacık, Deper) Ataköy’de toprağa gömülü durur taze taze gelirdi.
Gezek’in biraz daha kalabalık olanı. Dostlar meclisi. Hacısı, hocası, sesi güzel müezzini amir, memur, öğretmen, müdür, yaşları uygun insanlar bir araya gelir. Dinle ilgili konular, sosyal hayat, savaşlar konuşulur, maniler düzülür. Afyonlu şairlerin şiirleri dile getirilir, şakalar edilir. Hoş sohbetler yapılırdı. Misafir odası denilen geniş salonlarda toplanılırdı.
Her evde olmaz. Daha doğrusu her evde kıvamında yapmasını bilen yoktur. Arabaşı – tel kadayıfı, ekmek kadayıfı ikram edilir.
Arabaşı ismi kısaltılarak arapaşı diye de kullanılır. Aslı akşam yemeğinden bir iki saat sonra arada yenilen demektir. Yoksa Araplarda Hindi – Kaz bulunmaz. Arabaşı çorbasında tiftiklenmiş Hindi (daha yağlı olsun istenirse) Kaz eti bulunması gerekir.
Eski evlerin bir kümesi olurdu. Orada, tavuk hindi-kaz beslenir. (kaz kafese konur.) Hareket etmediği için yağlanır. Hindi eti ise yağı azdır. Çünkü hindi hareket etmeden duramaz.
Ahırı olan evlerde ise Manda (dombay) beslenirdi. Sütü yağlı olur. Kaymak yapılırdı.
Yeme – içme bir tarafa. Dostlar meclisinde konuşmaları hatırlıyorum. Büyüklerimiz ne bilgili insanlardı. Kuran, hadis, hastalık, sağlık, memleket-şehrin düzeni, ihtiyaçlar. Yapılması gerekenler birbir ortaya dökülür. Kimse kimseyi kırmadan fikrini söyler. Fikirlere saygı duyulurdu. İnsanlar arasında sevgi vardı. Yardımlaşma vardı. Her mahallenin bir büyüğü ileri geleni olurdu.
Düşünüyorumda; Kurtuluş Savaşı – Alaman harbi yokluk; kıtlık dönemleri, insanlar daha mutluydu gibi geliyor.
Yer, içer, yatar, kalkar. Allah’a şükredilirdi. Her evde Kur’an, bayrak itina ile korunurdu.
Akşam yemeği, kahve çay – Arabaşı, sonra misir, kesdene yiyenler nasıl eritirdi, diye düşünülebilir. Babam çok çalışan bir kişiydi. Pehlivan gibiydi.
– Rabbim Geçmişlerimize Rahmetini esirgemesin.
News
