Hz. Peygamber (SAV) yalan konusunda şöyle buyurdu:
‘Size büyük günahların en büyüğünü haber vereyim mi? O, Allah’a şirk koşmak ve anne ve babaya isyan etmektir’. Sonra kalkıp oturdu ve şöyle dedi: ‘Dikkat ediniz! Büyük günahların en büyüğü yalancılıktır.” (Müslim, İman, 143; Tirmizî, Birr ve’s-Sıla, 4)
İbn Ömer Hz. Peygamber’den şöyle rivayet eder:
‘Kul, yalan söylediğinde melek kendisinden bir mil uzaklaşır. Uzaklaşması kişinin söylediğinin pis kokusu nedeniyledir.” Tirmizî, Birr ve’s-Sıla, 46, İbn Ebü’d-Dünya, Kitâbü’s-Samt, nr. 480)
Enes, Hz, Peygamber’in şöyle dediğini rivayet eder: ‘Bana altı hasletle kefil olunuz, ben de size cennetle kefil olayım.
Ashâb-ı kirâm ‘O altı haslet nedir?’ diye sorunca şöyle dedi:
1.Sizden birisi konuştuğu zaman yalan söylemesin.
2.Söz verdiği zaman sözünden dönmesin.
3.Emin sayıldığı zaman hıyânet etmesin.
4.Gözünü haram bakıştan korusun.
5.Tenâsül uzvunu zinâdan korusun.
6.Ellerini zulümden uzak tutsun.” (Hâkim, el-Müstedrek, 2/359; Harâitî, Mekârimü’l-Ahlak, 30; İbn Adî, el Kamil, 3/1192; , İbn Ebü’d-Dünya, Kitâbü’s-Samt, nr. 447)
Yine şöyle buyurmuştur:
“Muhakkak şeytanın sürmesi, enfiyesi ve çerezi vardır. Çerezi yalan, enfiyesi öfke, sürmesi ise uykudur.”  (Ebû Nuaym, Hilyetü’l-Evliyâ, 6/336; Beyhâki, Şuabü’l-İman, nr. 4819; Heysemî, Mecmuau’z-Zevaid, 2/262; 5/96)