ÖRNEK BİR FUTBOL ADAMIYDI HOCAM İHSAN DÜMELLİ

1960’lı yılların ortaları… “İç sahada” maç seyrediyoruz. Şimdi artık tarihe karışan Atatürk Futbol Stadı’nın adı iç saha idi o zamanlar. Çay Çağlayanspor var sahada. Karşısında da ilçe takımlarından biri… Daha önceki yıllardan değişik bir takım ve o güne kadar görmediğimiz bir sistem ve disiplin içinde oynuyor Çay takımı. Keza birçok futbolcu da yeni… Devre arasında takımın askerlik şubesine o yıl atanan bir yüzbaşı tarafından hazırlandığını öğreniyoruz. Maçı farklı kazanıyor Çaylılar… İleriki günlerde tanışıyoruz bu yüzbaşı ile Kocatepe Spor Kulübü lokalinde. Yakınlığımız yıllarca sürecek olan bu futbol adamı, İhsan Dümelli…
Birkaç gün önce Orhan Durak telefon etti. Çok uzaklardan gelir gibi kısık ve üzgün bir ses… Birkaç hal hatır cümlesinden sonra, “Agah abi, İhsan abi vefat etmiş duydun mu?” dedi. Ne söyleyeceğimi bilemedim önce… Sonra “Duymadım, ne zaman vefat etmiş” dediğimi hatırlıyorum. 2014 Şubat’ındaki bu acı haberi, Bolu’nun yerel gazetelerinden yeni okumuş Orhan Durak… Bu haberi nasıl olur da duymayız diye adeta suçlu hissetik kendimizi; çünkü Orhan Durak, Çağlayanspor’un değişmez futbolcularından birisiydi ve merhum Dümelli’yi çok yakın tanıyordu… İkimizin de saydığı sevdiği bir büyüğümüz, bir futbol adamıydı Dümelli… Nitekim 28 Aralık Salı günkü Kurtuluş Gazetesi’nin spor sayfasındaki yazısıyla vefalı bir dost olarak anlatıyor İhsan Hocamızı…
Anılar insan hayatının dokusu, insan hayatının kendisidir. Onları atınız, insan da kalmaz” diyor ünlü deneme yazarımız merhum Suut Kemal Yetkin Hocamız. Çünkü “Anılarla birlikte yaşar, biraz da onlarla anlam kazanırız.” İhsan Dümelli Hocam’ı yaşıtım olan futbolseverler de  hatırlarlar sanıyorum; çünkü Afyon futbol tarihine yaklaşık on yıllık subaylık ve antrenörlük görevi süresince katkısı olmuş değerli bir isimdir.
Yaklaşık dört yıl önce İstanbul’da katıldığım pro Lisans kursu sırasında Maltepe’deki evinde ziyaret etmiştim kendisini… Eşi Mualla Hanım’ın hazırladığı yemekler, çay pasta eşliğinde Futbol ve Afyon’u konuşmuştuk uzun uzun, sağlığı iyiydi, “UNUTAMADIKLARIM” adlı bir kitap yazmıştı. Daha sonra telefonla arayarak ikinci bir kitap yazdığını, bana ve Orhan DURAK’a birer kitap göndereceğini söyledi, iki gün sonra da geldi kitap… ”UNUTAMADIKLARIM 2 ” birinciyi tamamlar nitelikte anılar kitabı, bir farkla ki birincide hiç futbol anısı yok, bunda dört anı var futbol yaşamıyla ilgili.
İhsan Hocam Çankırılıdır. 1990 yılında Çankırıspor’un teknik direktörü olur. Bu arada yeni bir başkan seçilir. İstanbul’da zengin bir iş adamıdır yeni başkan. Ve o hızla İhsan  hocayla görüşmek ister. Görüşme sırasında başkan, “Önümüzdeki maçta Maradona lakaplı futbolcuyu oynat da bir göreyim, seyircinin arzusu da yerine gelir.” der. Gerisini şöyle anlatıyor İhsan Hocam:  “Mesele anlaşılmıştı. İlk günden teknik direktöre karışmayı kafasına koyduğu gerçeği dank etti. Yanıtım kısa oldu. Mehmet Bey sizi çok iyi anladım, ikimizin de iş konusunda kullandığı terazi aynı, yalnız değer ölçülerini belirlemek için kefelere koyduğumuz dirhem farkımız var ve bu bana aittir.” Hafta sonundaki maçta Maradona oynamaz ama maçı kazanır Çankırıspor; buna rağmen sözleşmesi pazartesi gün feshedilir Dümelli’nin…
 Kulüp başkanının sözünü dinleyip Maradona’yı oynatır ve koğulmazdı, ama başı, dik alnı ak ve saygın bir İhsan DÜMELLİ de olmazdı ve bu sayfalara da geçmezdi…
Allah rahmet eylesin ,mekânı cennet olsun…