İYİ NİYET SAHİBİNİ CENNETE SOKAR

İyi niyetin kazandırdığı çok şey vardır. Meselâ bir insan bir iyiliğe, hayra niyet etse de onu yapamasa yine bir sevap alır. Eğer onu yaparsa durumuna göre bazan on, bazan yüz, bazan da yedi yüz, bazen de sevabını sadece Allah’ın takdir edeceği derecede çok sevap kazanır. Hâlbuki kötülükler niyette kalsa günah yazılmaz. (Bkz. Müslim, İman, 202.)
Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:
“İyi niyet, sahibini cennete sokar.” (İmâm Suyuti, Camiu’s-Sağir ve Tercümesi, Aydın Yayınevi: 1/2.)
– Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:
“Muhakkak ki, Allah (c.c.) sizin şeklinize ve servetinize bakmaz fakat işinize ve içinize bakar.” (İmâm Suyuti, Camiu’s-Sağir ve Tercümesi, Aydın Yayınevi: ¼)
Yine Sevgili Peygamberimiz buyurdu: “Kul güzel amel işler. Melekler mühürlü sahifeler içerisinde o amelleri yükseltirler. Sonra onlar, Allah’ın huzuruna konur. Bunun üzerine Cenâb-ı Hak:
-Şu sahifeyi atınız! Zira bu sayfanın içindeki amelle benim rızam kastedilmemiştir, buyurur.
Sonra meleklere seslenir:
—Okul için şöyle yazınız. O kul için şöyle yazınız!
Melekler derler ki:
-Ey Rabbimiz! O bunların hiç birisini işlemedi ki!
Bunun üzerine Cenâb-ı Hak buyurur:
—Muhakkak o bunları işlemeyi niyet etti!( İ.Gazali, İhya cilt 4/625)
Kıyamet gününde bir kul huzura getirilir ve amel defteri sağ tarafından verilir. O kul amel defterini açar ve bakar ki amel defterinde Hac, Umre, zekât, sadaka ve cihad sevabları yazılmış. Kendi kendine; “Ben bunların hiç birini yapmadım, bu amel defteri benim olmasa gerek, galiba bana yanlışlıkla verildi” diyerek konuştu. O anda Allahu Teâlâ tarafından:
“- Bu senin kitabındır. Oku kitabını. Sen yaşadığın müddetçe, param olsa da bu hayırları ve ibadetleri yapsam diye her zaman niyet ederdin. Niyetinde sadık olduğunu bildiğim için sana o amellerin sevabını verdim” hitabı gelir. (Ebulleys Semerkandî)
İkrime şöyle demiştir: ‘Allah Teâlâ, kuluna, amelinden ötürü vermediğini niyetinden ötürü verir. Çünkü niyette riyâ yoktur’. (İhya/5)
Allah rızasının kazanılabilmesi için, her yapılan işte halis (karışıksız) bir niyetin bulunması şarttır. Nitekim Fahru’r – razî hazretlerinin beyanına göre insanın yaptığı işler üç kısımdır.
• Birincisi: İbadetler, bunlar niyetsiz (Allah’ın rızasını kazanmak amacı olmaksızın) yapılınca kabul olunmazlar, binaenaleyh (bu sebeble) hiçbir sevap kazandırmazlar.
• İkincisi: Mübahlardır. Bunlar da iyi niyet sayesinde ibadete dönüşürler. Meselâ: Yemek yemek mubah olduğu halde ibadete kuvvet kazanmak niyetiyle yenirse ibadet olur.
• Üçüncüsü: Faziletlerdir. Bunlar da niyet vasıtasıyla daha fazla sevap kazandırırlar. Meselâ, camide bulunan kimse Allah’ın evini ziyaret niyetiyle oraya girmişse, sevaba nail olacağı gibi, itikâf ve namazı bekleme niyetlerini yapmışsa onlar için de ayrı ayrı sevaplara nail olur. Ama masiyetler (kötü ve günah sayılan işler) güzel niyetler sebebiyle ibadete dönüşmez. Meselâ, kişi haram maldan mescid yapsa ibadet olmaz ve sevab alamaz.
Nitekim insan niyetsiz (Allah rızasını kazanmayı düşünmeden, ihlâssız) bin rekat namaz kılsa senelerce aç kalsa malının hepsini sarf etse, hacc farizasını eksiksiz yerine getirse  niyet olmadığı müddetçe bu insan ne namaz kılmış, ne oruç tutmuş, ne zekat vermiş ne de hacca gitmiş sayılır.. Demek ki bütün bu hareket ve davranışları ibadet haline getiren insanın niyetidir. Netice itibariyle niyetsiz (Allah’ın rızasını, İslâmı yaymayı ve korumayı amaç edinmeden) yapılan cihâd azgınlık, haddi aşma, isyan ve zâlimlik, niyetsiz hac turistik bir gezi, niyetsiz namaz spor yapmak ve niyetsiz oruç ta sadece perhizdir. Niyetsiz yapılan bu ibadetlerden insanın yanında yorgunluktan, açlıktan ve susuzluktan başka bir şey kalmaz. Nitekim hadisi şeriflerede:
“Nice oruç tutanlar vardır ki onların oruçtan nasipleri sadece aç (ve susuz) kalmalarıdır. Nice geceleri namaz kılanlar vardır ki onların namazdan nasipleri uykusuz kalmaktır.” (İbni Mace) “ buyrulmaktadır.