0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Akşam karanlığında ve de
hep aynı saatlerde.
Sahil yoluna doğru üç kız iniyorlar.
Ve karanlıklara dalıp gidiyorlar.
Birisi Karmen taklidi biri de Matahari.
Diğeri ise Kleopatra sanki.
Bunların anaları, babaları da var.
Birlikte tatil yapıyorlar.
Ana ve babalar oyun oynarlar.
Sonra da gelsin biralar ve kahkahalar…
Üç kız iniyor karanlıklara.
Birini bacım, birini kızım ve diğerini
Torunum gibi görüyorum, bir ara.
Kahroluyorum ve yıkılıyorum.
O kadar eminler ki hepsi de kızlarından.
Pür neşe gidiyorlar ne koruyan var ne soran.
Sabahın alaca karanlığı, deniz uyuyor ve durgun.
Üç kız geliyor, çakır keyif ve üçü de yorgun
Biri Karmen, biri Matahari biri de Kleopatra.
Ve bunlar bizim geleceğimiz mi?! Asla!
Ümitsizleniyorum, ümitsizleniyorum…
İlerlerden duyuyorum ilk ezan seslerini.
Ürpertiyor sabah serinliğinde tüm iliklerimi.
Duyabilen az olsa da yürekten ve de içten.
Bu sesle ümitleniyorum gene ani ve de birden.
O kapıda ümitsizliğe hiç de yer yok diyorum.
Ve her sabah o üç kızı erken, ümitle izliyorum.
Bunu yazmaya ise hakkım yok, biliyorum.
18.08.1994 Alanya- Konaklı