EY İMAN EDENLER! DOĞRULARLA BERABER OLUN

“Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve doğrularla beraber olun.” (Tevbe 9/119)
Ahzab suresinde ise mü’minin tanımı yapılarak: “Müslüman, doğru sözlü olan ve yalan söylemeyen insandır.” (Ahzab suresi: 70; Hac suresi: 30) buyrulur.
Müfessirlerin açıklamalarına göre Allah’ın nimet verdiği lütuf ve ihsanda bulunduğu kimseler, peygamberler ve onların yolunda gidenlerdir. Allah’ın nimet verdiği kimseler Nisa suresinde daha açık bir şekilde anlatılmaktadır:
“Kim Allah’a ve Resûl’e (cân u gönülden) itaat ederse işte onlar, Allah’ın kendilerine nimet verdiği nebîler, sıddıklar, şehitler ve sâlihlerle beraber olacaklardır. İşte onlar ne güzel arkadaştırlar!” (Nisa–69) (bk. Nisa-80 )
Onun içindir ki Allah ve resûline canü gönülden itaat eden bir Müslüman doğru olmak iddiasından öte doğrularla bir ve beraber olmalıdır. Doğruyum dediği halde doğrularla bir ve beraber olmayan bir müminin gerçekte doğru ve sıddık bir mümin olması mümkün değildir.
Fatiha suresinde geçen gazaba uğramışların Yahudiler, sapmışların ise Hıristiyanlar olduğu hadisi şeriflerde ve hemen hemen tefsirlerin tamamında yer almıştır.
 Bununla beraber, doğru yoldan sapma ve Allah’ın gazabına uğrama, yalnızca Hıristiyan ve Yahudilere mahsus değildir. Müslümanlar arasından da doğru yoldan sapmış bir sürü sapık fırka ve guruplar çıkmış ve bundan sonra da çıkacaktır.
Fatiha suresi 6. âyette Allah Teâlâ’dan bizi “ Sıratı Müstegıme/ Doğru Yola” iletmesi istenmiş, 7. âyette ise “Sıratallezîne en Amte aleyhim…” doğru yolun ne olduğu “örnekle eğitim» metoduna göre anlatılmıştır. Bu da başta Peygamber olmak üzere iyilerin yolunu iyi, kötülerin yolunu da kötü olarak göstermektir. İşte Kur’an’ın büyük bir kısmı, bu iki âyetin tefsiri mesâbesindedir.
Kur’an-ı Kerimdeki başka ayetlerde de sıratı müstegımin ne olduğu hakkında bilgiler verilmiştir. Yasin suresinde “Şeytana ve şeytanlaşmış insanlara kulluk etmeyin” çağrısından hemen sonra İnsanlar Allah’a kulluğa çağrılıp, işte doğru yol budur denilmiştir:
 “Ey günahkârlar! Bugün (bir tarafa) ayrılın! Ey Âdemoğulları! Ben size: “Şeytana kulluk etmeyin/tapmayın, çünkü o, sizin apaçık düşmanınızdır. Bana kulluk edin, işte doğru yol budur.” diye bildir(ip emret)medim mi?” (Yasin 36/ 59-60-61)
“İslâm Dosdoğru Yolumdur.”
Enam suresinde ise Allah’ın yasakları bir bir sıralandıktan sonra “ ve enne hêzê Sırâtî müstegîmen fettebiûhü. İşte bu (İslâm), dosdoğru yolumdur. O halde ona uyun …” denilmiştir:
“ De ki: “Geliniz size Rabbinizin haram ettiği şeyi ben okuyayım: O’na hiç bir şeyi ortak/denk tutmayın, anaya babaya da iyilik edin, fakir düşmek (korkusun)dan çocuklarınızı (herhangi bir şekilde) öldürmeyin. Biz, sizin de onların da rızkını veririz. ‘Zinanın ve her türlü kötülüğün’ açığına da gizlisine de yaklaşmayın. Allah’ın haram ettiği canı (hukukça) geçerli sayılan bir hak olmadıkça öldürmeyin.” İşte (Allah), düşünesiniz (aklınızı kullanasınız) diye size bunları emretti.  Yetimin malına da rüşdüne (erginlik yaşına) kadar en güzel (hizmet)in dışında yaklaşmayın. Ölçü ve tartıyı tam ve doğru yapın. Biz hiçbir kimseye gücünün yettiğinden fazlasını yüklemeyiz. (Birileri hakkında) söz söylediğiniz zaman, akrabanız da olsa adaleti gözetin (taraf tutmayın) Allah’ın ahdini (verdiği emri ve verdiğiniz sözü) yerine getirin. İşte (Allah), düşünüp öğüt alasınız/tutasınız diye bunları emretti.  (ve enne hêzê sırâtî müstegîmen fettebiûhü) İşte bu (İslâm), dosdoğru yolumdur. O halde ona uyun, (başka) yollara uymayın ki (bunlar) sizi Allah’ın yolundan ayırmasın. İşte ‘Allah, emirlerine uygun yaşayıp kötülüklerden sakınasınız’ diye size bunları emretti.”
(Enam 151-152-153) (http://www.serveriletisim.com/feyzul-furkan/index.php/sureler/enam-suresi/)
 Bu emir ve yasakların tamamı Kur’an’dan önceki kitaplarda da var olup “On Emir” adıyla anılmaktadır.