Nöbetçi Eczaneler
7 Ekim 2015 Çarşamba 03:00:00 Pazartesi günü mutad sabah yürüyüşümden döndüm, elimdeki gazeteye bakacaktım ki telefon çaldı…Süleyman Özbay, mahalle çocuğumuz, Afyonspor genç takımından futbolcum Süleyman Özbay… Her zaman ki hatırşinas sözlerinden sonra “Seyfi’yi kaybettik” dedi. Ne diyeceğimi bilemedim, telefon düşüyordu elimden.”Kalp krizi” imiş… Şaşkınlığım geçmeden “Makinisti de kaybettik” “Kimi” diye sordum. “Hikmet Donyağı…”
“Ne meş’um bir gün” dedim kendi kendime… Bir yığın hatıra, olay, sohbetler… Saniyeler içinde geçtiler kafamdan… Ortak dünyalarımız futboldu… Her ikisini de yakından tanıyordum..Hikmet Donyağı, mahalle arkadaşım Ahmet Özbay ile kardeşleri Süleyman ve Lutfi’nin dayılarıydı…Mısri Camii karşındaki evlerine de gitmiştik Ahmetle…
Şimdiki 1 nolu çim saha topraktı o yıllarda. Askerden yeni gelmiş kaleye “şut çekiyordu” Donyağı. Güleç yüzlü, James Dean saçlı, yakışıklı bir delikanlıydı. Toplara çok güzel ve sert vurması dikkatimi çekmişti hemen. Ben de Ahmetle beraber Doğanspor‘da yeni yetme birer futbolcuyduk. O gün orada bir çift kale oynadığımızı hatırlıyorum.
“Hususi maç” yapmak üzere Burdur’a gitmiştik. Bizim takımda “takviye” olarak kafiledeydi. Şimdi “Rahmeti Rahman’a” kavuşmuş olan Ciğerci Hidayet, Mehmet Cirit, Kamil Çoban, Celal Tunca, Kaya Öztekin gibi büyükler vardı takımda.Hepsini de rahmetle anıyorum…
Hikmet Ağabey, çok soğukkanlı, sakin; fakat sert oynayan bir futbolcuydu. Saha markajının filan henüz bilinmediği yıllarda topla gelen rakibinin önünde geri geri gider ve uygun zamanda topu kazanırdı…Çetinkaya-Toprakspor ve Çimentospor’da top oynadı. Erken bıraktı futbolu ve sahalarda hiç görünmedi bir daha…
Seyfettin’i de bu toprak sahada tanıdım: Afyonspor Genç takımının hocasıydım. Kaleci Selahattin’i çalıştırırken kale arkasına giden toplara atlıyordu. Sert zemine rağmen lastik gibi kalkıyordu ayağa. On dört on beşinde var yoktu. Hemen çağırdım ve lisans çıkardım. Ertesi yıl kaleye geçti…
Hâla unutulmayan bir takımdı o zamanki Afyonspor genç takımı… Deplasmanlı maçlara giderdik. Denizli, Muğla, Aydın Nazilli, Burdur, Isparta ve Antalya. Bu sürecin, başta benim ve o zamanlar takımda oynayan futbolcularımın kişilik gelişmelerini pozitif yönde etkilediğini düşünüyorum..
Afyonspor’un zor zamanlarında çok genç yaşta kalesini korudu Seyfi. Üniversite yıllarında da Ankara’da oynadı. Amatör milli oldu. Karagümrük’te FB’ye karşı binlerce seyircinin önünde maça çıktı.
Görevi nedeniyle Almanya’da iken Ümit Davala ile Selahattin’i Afyonspor’a gönderdi.
Uzun ince yol bitti iki iyi insan için önceki gün… Ne tuhaf, örnek aldığım bir insanı ve örnek olduğum bir insanı aynı gün toprağa verdik… Mekânları cennet olsun.
