Besmeleyi Yanımızda Taşımak

Kim Besmele’yi beyaz bir kâğıda bin defa yazıp beraberinde taşırsa, düşmanlarının yanında heybetli görünür. Dostlarının yanında da çok sevimli olur. Halk arasında da saygıdeğer ve şerefli bir kimse durumuna gelir. Allah ona hayırların kapısını açar. Devamlı surette emniyet ve âfiyet içinde olur. Besmelede üç isim yer almaktadır: Allah, Rahman ve Rahîm. Müslüman bu üç ismin feyizli anlamıyla amel eder ve günlük hayatını ona göre düzenlerse, şüphesiz ki düşmanların gönlünde bir heybet, dostlarının gönlünde sevgi, muhabbet ve itibar kazanır.

Sultanlar- İdareciler, hâkimler ve diğer insanlar yanında sevgili, beğenilen ve izzet ile itibar gören bir kimse olmayı arzu eden bir kimse Perşembe günü oruç tutsun, hurma ya da şeker ile orucunu açsın ve akşam namazından sonra 121 defa Bismillâhirrahmânirrahîm’i okusun ve bunu uyku zamanına kadar devam ettirsin. Cuma günü de sabah namazından sonra Besmele’yi 121 defa okusun ve sonra da onu za’feran, misk ve gül suyu ile mukattaa harflerle bir kâğıt üzerine 121 defa yazsın. Arap harfleri bilindiği gibi sağdan sola yazılır. Bu besmeleyi yazarken sağdan sola doğru harfleri birleştirmeden: Arap harfleri ile:“Mim Ye Ha Rı Lam Elif Nun Mim Ha Rı Lam Elif He Lam Lam Elif Mim Sin Be” şeklinde yazsın sonra bu kâğıdı buhurla tütsülesin ve kendi üzerinde taşısın. Bu takdirde bunu her gören çok, hem çok sevecektir. Tabiî ki bu insanın besmelenin işaret ettiği merhamet ve şefkat duygularını geliştirip, insanlara karşı güler yüz, tatlı dil göstermesi ve elinden geldiği kadar yardıma muhtaç olanların elinden tutması, sadaka vermesi gerekir.

Kim Allah lafzını tertemiz bir kâse üzerine yazar ve sonra o kâseyi su doldurup hastaya içirirse, Cenâb-ı Hakk, ne hastalığı olursa olsun ona şifa verir. Burada rûhi hastalıklar kastediliyor. Tıbbın çare bulamadığı bir takım hastalıklar vardır ki onlar mânevi yönden tedavi edilir. Kaldı ki tıbbın yanında- ilaç vb. tedavilerden sonra Allah’a yönelmek, dua vb. manevi tedavi yöntemleri ile yapılan tedaviyi desteklemek lazımdır.

Yılan ya da akrebin soktuğu kimse Besmele’yi mukattaa harflerle yazar (Yukarıda gösterildiği gibi) ve sonra Selâmün alâ Nûhun fil Âlemîn (Saffat/79) âyetini de yine mukattaa olarak yazar, sonra da o kaptan su içerse, Cenâb-ı Hakk ona şifa verir. Bu işlemi yapmadan önce tıbbi müdahaleleri yapmak gerekir. Bu işleme tıbbî müdahaleden sonra veya tıbbî müdahale imkânı olmayan bir yerde bulunuyorsak başvurmak gerekir.

Kim de RAHMAN ismini yazar, sonra da yüz elli defa YÂ RAHMÂN der ve o yazı üzerine üfledikten sonra onu üzerinde taşırsa sultanın- idarecilerin ya da bir zalimin huzuruna girdiği takdirde kendisine bir zarar gelmez. Çünkü RAHMAN kalp yufkalığına, merhamet ve şefkate yol açan bir sıfattır.

RAHÎM sıfatını mukatta olarak (bitiştirmeden Arap harfleri ile MİM YE HA RI şeklinde) 280 defa yazar, sonra da onu üzerinde taşırsa, savaş âletleri ona Allah’ın izniyle tesir etmez. Bıçak ve kılıç onu kesmez. Ama bunu en güzel tertip üzere ve iyi bir zan ile inanarak yazmak ve taşımak gerekir. Bunu bilhassa emniyet teşkilatında görev yapanların ve askerlerin ve Allah yolunda cihat edenlerin inanarak taşımasında çok fayda vardır.

Başı ağrıyan kimse RAHÎM ismini mukattaâ olarak 21 defa yazar, sonra beraberinde taşırsa, Allah ona şifâ verir. Bu yola da tıbbî müdahaleden sonra başvurmak gerekir.

Rivayetlere göre Rum meliki Kayser, İkinci Halife Hz. Ömer’e (r.) ir mektup yazarak baş ağrısından şikâyet ediyor ve bir türlü geçmediğini, bütün tabiplerin bu hususta âciz kaldıklarını, bu nedenle bir ilaç gönderilmesini talep ediyordu. Hz. Ömer (r.), ona bir külâh gönderdi. Şifa bulan Kayser buna çok hayret etti ve külahın içini aradı. Üzerinde Bismillâhirrahmânirrahîm yazılı olan bir kâğıt buldu. (Hülâsatü’l Beyân Tefsiri)

Hz. Ömer (r.), Amr bin As’ı Mısır’a vali olarak gönderdiğinde, Amr bin As o sene Nil’in sularının yükselmediğini gördü. Sebebini sorduğunda Mısırlılar şu cevabı verdiler:

“Her sene Nil’in sularının kabarması, verimli hale gelmesi için ailesinin izniyle bâkire bir kız kurbanlık olarak nehre atılır. Ve ancak o zaman Nil kabarmaya başlar.” Amr bin As (r.) buna engel oldu ve:

“Bu ancak cahiliye devri âdetidir” dedi ve durumu bir mektupla halife Ömer’e bildirdi. Halife Ömer ona şu yazıyı hazırlatıp gönderdi:

“Bismillâhirrahmânirrahîm Ey Nil! Eğer sen emirsiz akıp gidiyorsan bizim sana ihtiyacımız yoktur. Değilse, Allah’ın izniyle akıp yoluna devam et.” Amr bin As (r.) bu yazılı kâğıdı Nil’e atınca Nil kabardı ve çok verimli bir duruma geldi. Böylece o kötü âdet de kökünden yıkılıp hükümsüz kaldı.” (Tefsir-i Tâceddin, Hısnü’l- Muhadara; Celâlüddin-i Suyuti)

Nakledildiğine göre; Firavun henüz Ülûhiyet (tanrılık) iddiasında bulunmadan önce bir saray yaptırdı ve bu sarayın üzerine Bismillâhirrahmânirrahîm yazılmasını emretti. Bunu üzerine sarayın giriş kapısına Besmele yazıldı. Ülûhiyet iddiasına başlayınca Hazret-i Mûsa ona gönderildi ve böylece imana davet edildi. O bu daveti kabul etmedi. Bunun üzerine Hazreti Musa:

“Yâ Rabbî! Buna neden mühlet verdin? Halbuki ben onda hiçbir hayır alâmeti görmüyor ve bilmiyorum..” Allah (c.) Musa Peygamber’e cevap verdi:

“Yâ Mûsâ! Sen onun küfrüne bakıp helâk olmasını arzu ediyorsun. Ben ise onun sarayının kapısı üzerindeki yazıya bakıp onu helâk etmiyorum.”buyurdu.

Kapısının üzerine Besmele’yi yazan (yâni giriş kapısı üzerine bu ibâreyi nakşeden) kimse helâktan emin olur, kâfir bile olsa (Sırlar Hazinesi/327) Kaldı ki ömrünün başlangıcından tâ sonuna kadar bunu kalbinin ortasındaki kara beneke nakşeden kimse dünya ve âhiret helâkından nasıl emin olmaz? (Müfessir Fahruddin Râzi)

Sevgili Peygamberimizin buyurduğu gibi; Bismillâhirrahmânirrahîm” ile başlamayan her iş noksandır; yarar ve bereketi azdır. O’nun için Mü’minin helal ve meşru olarak yaptığı her iş mutlaka besmele ile başlamalıdır.

”Müslüman Eûzü besmeley’i okumakla kendisini şeytanın şerrinden, himaye ve korumasında bulundurması için, Yüce Allah’a sığınmış, başladığı işte Allah’ı kendisine yardımcı ve dayanak kabul etmiş ve kendisini manevi bir sigorta kapsamına almış olur.

BESMELE

Allah’tır ilk sözümüz,

İman dolu özümüz.

İşler, Allah adıyla

Başlar, biter tadıyla.

Uyanırken her sabah,

Derim hemen Bismillah!

Bir şey yerken, içerken,

Kitabımı açarken…

Çekerim hep besmele,

Unutmam bir kez bile.

Yönelirim Rabb’ime,