KIYAMET GÜNÜ MİZANDA, GÜZEL AHLAKTAN DAHA AĞIR GELECEK HİÇBİR İBADET YOKTUR

Bir hadisi şerif de şöyle buyrulur:: “Mümin güzel ahlakı ile nafile oruç tutup nafile ibadet edenin derecesine erişir.”(Ebû Davut, Edep, 8)  Ahiret günü kulun amelleri değerlendirilirken ahlakın başta yer alacağı Peygamberimiz tarafından ifade edilmiş ve: “Kıyamet günü mizanda, güzel ahlaktan daha ağır gelecek hiçbir (nafile) ibadet yoktur”(Tirmizî, Birr, 62; Ebû Dâvûd, Edep, 8) buyurmuştur.
Hadisi şeriflerden öğrendiğimize göre ahirette amellere suret verilecektir. Kul sura üflenip te kabrinden kalktığı zaman dünyada iken işlediği güzel amelleri güzel giyimli ve güzel suretli bir insan şeklinde yanında belirecek ve o güzel ameller işleyen mü’mini alıp cennete götürecek. Dünyada iken kötü iş ve amel işleyenlerin amelleri ise kötü ve çirkin bir insan suretinde yanında belirecek ve o kötü amel sahibini alıp cehenneme götürecektir.  (Hadis için bkz. Ramuzu’l-Ehadîs 106/12 ; Müsnedü Ahmed, Hadis no: 18534; Musannefü İbn-i Ebî Şeybe, Hadis no: 12185. Ayrıca Taftâzânî, Şerhu’l-Makâsıd, V, 121; Kurtubî, Tezkira, s 722)
Enes (ra) anlatıyor: Peygamberimiz Ebû Zer ile karşılaştı ve:
 “Ebû Zer, diğerlerine göre yükte hafif fakat mizanda ağır gelen iki özelliği sana bildireyim mi? buyurdu Ebû Zer’in: Evet, bildir ey Allah’ın Resûlü, demesi üzerine Peygamberimiz: “Güzel huylu olmaya çalış ve daima sükutu tercih et. Nefsimi kudret elinde bulunduran Allah’a yemin ederim ki, yaratıklar, bunlar gibi değerli bir amel yapmamışlardır” buyurdu (Mecmau’z-Zevâid ve Menbau’I-Fevaid, C8, s22) (Hadisi Ebû Ya’la ve Taberânî Evsat’ında rivayet etmişlerdir)
Yine Peygamberimiz buyuruyor: “Dört şey sende olduktan sonra dünyadaki kaybından sana bir zarar gelmez Emaneti korumak, doğru söylemek, güzel ahlak ve helal Iokma”(et-Tergib ve’t-Terhib, III/289) (Hadisi, Ahmed, Taberâni ve Beyhakî rivayet etmişlerdir)
İslâm ahlâkının temelini, söz, iş ve davranışla başkalarına zarar vermemek, başkalarını incitmemek ve üzmemek teşkil eder Çünkü Peygamberimiz müslümanı tarif ederken “Müslüman, dilinden, elinden Müslümanların selamette kaldığı (zarar görmediği) kimsedir” buyurmuştur (Buhari, İman,4; Müslim, İman, 14)
Ebû Hureyre (ra) diyor ki, bir adam Peygamberimize:
 “Ey Allah’ın Rasûlü, falan kadın çok (nafile) namaz kılar, oruç tutar ve çok sadaka verir Yalnız dili ile komşularını incitir, dedi (ve Peygamberimizin bu kadınla ilgili değerlendirmesini sordu) Peygamberimiz: “O, Cehennemdedir,” buyurdu.
 Adam:
“Ey Allah’ın Resûlü, falan kadın da az (nafile) namaz ve orucu ile anılır ve kendi yaptığı keş’den bir miktar da sadaka verir Ancak (iyi ahlâkı sebebiyle) komşularına eziyet etmez, dedi (ve bu kadın hakkındaki görüşünü sordu) Peygamberimiz: “İşte O kadın Cennettedir” buyurdu( Ahmed b Hanbel)
Ebû Hüreyre radiyallâhu anh’den:
Resûl-i Ekrem sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle duâ ederdi: “Allah’ım ayrılık ve bozgunculuktan, iki yüzlülük ve kötü ahlâktan Sana sığınırım.” (Ebû Dâvud ve Neseî)
Câbir b. Abdullah radiyallâhu anh’dan: Resûlullah sallailâhı aleyhi vesellem Cebrail’den, Allâhu Teâlâ’nın şöyle buyurduğunu  haber vermiştir:
“Muhakkak şu (İslâm Dîni) benim razı olduğum bir dindir. Ona ancak cömertlik ve güzel ahlâk yaraşır. Sahibi bulunduğunuz müddetçe bu dîni, bu iki huy ile güzelleştirip şereflendirin (takviye edin).” (Hadîsi, Taberânî Evsafında rivayet etmiştir.)