Gönülden tüten beyaz duman
Apaçık belli sevdaya delildir inan
Kabarıp köpürür. Dalga dalga kan
Gönül değil, olsa olsa, bir deniz
Bildiklerin her biri, yabancı. Gönül bile
Düşmanlığa kalkıştı. Nedendir. Bilemeyiz
Aşk yükünü nereye indirdiyse, kınanmak orda
Biz kınanmaktan kaçınmayız.
Eskiden beri kınanmak yuvamız
Aşk’a padişahlar bile haset eder
Çünkü aşk, gönüllerin ışığı, derler
Ayağını, göğün yedinci katına bas
Çünkü aşk, yücelere has
Aklın başında kalmasın. Dönsün
Yoksa aşk meclisinde, rezil olursun
Beylik isteme. Zira meclisin beyi
Gözünü kapasa da görür her şeyi
Aşk henüz çadırında
Ordusunun çıkardığı, tozu seyret
Yedi perde, arkasında amma, pek güzel
Pek alımlı, oluşundan da görsel
Ey erler, geceleyin kalkın
Sevgili yapa yalnız
(kalmayın. Sevgisiz aşksız)
***********
kaynak, Hz. Mevlana Divanı kebirC.5 B1640–1681