Nöbetçi Eczaneler
2 Eylül 2014 Salı 03:00:00 30 Ağustos 2014 Cumartesi günü törenleri yerinde izlemek için Dumlupınar’a giderek o günkü gözlemlerimi duygu ve düşüncelerimi aktarmak istedim Kocatepe okurlarına…
Cumartesi günü saat 12.00 sularında hareket ettik otobüslerle stadyumun önünden Dumlupınar’a. Ben de Demirsporlu futbolculardan bir gurup yaparak katılmıştım kafileye… 30 nolu otobüsteydik. Ayyıldızlı kırmızı beyaz şapkalar ve tişörtler dağıtıldı herkese, su ve kumanya da verildi. Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü müdür ve şube müdürleri organizasyonun aksamaması için gerekli önlemleri almışlardı. Her otobüsten sorumlu birer genç görevli düzeni ve disiplini sağlıyorlardı
Saat 13.30 civarında vardık tören yerine. Civar köy ve kasabalardan gelen kalabalık arasında kalan arkamızda ve önümüzdeki çok sayıda otobüs güçlükle ilerliyordu. 92 yıl önce düşmanın göğsüne saplanan çelik Türk süngülerinin parladığı topraklardaydık. Civar illerden ve daha uzak yerlerden gelen binlerce genç, otobüslerden inerek dar yolda, kızgın güneş altında ve ellerde Türk bayraklarıyla neşe içinde Zafertepe’ye doğru yürüyorlardı. Spor Bakanlığı’nın organize ettiği bu büyük ve anlamlı organizasyon gerçekten her türlü takdirin üzerindedir. Yaklaşık otuz bin genci toplamak başarısını gösteren ve onları sorunsuz bir şekilde tören alanına getiren Spor Bakanlığı’nın bu başarısını üzülerek belirteyim ki Kütahya yerel yöneticileri gösteremedi. Bu kadar kalabalığa dar geldi tören alanı… Sıcakta çok bekledik… Oraya gelen yaşları ortalama 20 olan gençlerin çoğu üzerinde bulunduğumuz tepeciğin neresi olduğunu, burada nelerin cereyan ettiğini bilmiyorlar. Anıtın çevresine ulaşmak zor olduğu için kitabeleri de okumak mümkün olmadı. Tören günlerinde mobil panolarla gençleri bilgilendirmek daha iyi olurdu. Törene Kütahya, bir miletvekili ile katılırken bizimkilerden kimse yoktu. Valimizin beraberinde Belediye başkanımız Burhanettin Bey ile İl Genel Meclisi Başkanımız Salih Bey törendeydiler.
Zafertepe’deki törenden sonra geçiş töreninin ve konuşmaların yapıldığı alana yaklaşık 20 dakikalık bir yürüyüşten sonra ulaştık. Tıklım tıklımdı burası da yorgunluk ve sıcak gençlerdeki heyecanı törpülemiş görünüyordu. Ses ve hoparlör sistemi ve sunucudaki düzgün Türkçe ve sunum biçimi mükemmeldi. Ancak “ecdada mektup” yazma yarışmasında nasılsa birinci olan genç Başkumandanlık Meydan Muharebesine adını veren Atatürk’ün adını bile anmadı. Elindeki metni de zar zor okudu zaten… Bereket ondan sonraki “Muharip Gaziler Derneği Genel Başkanı”, yaptığı konuşmayla su serpti yüreklere… Sayın Kütahya Valisi ise konuşmasında Dandanakan Savaşı, Malazgirt, Mohaç Savaşları’nı anlatarak Dumlupınar’a geldi. Dandanakan ,Gaznelilerle Selçuklular arasındaki bir savaştır. İki taraf da Türk ve Müslüman… Bir de sanıyorum dili sürçtü ve “30 Ağustos 1920” dedi. Heyecansız ve kuru bir konuşmaydı bu…
Spor Bakanı Sayın Kılınç’ın konuşması oldukça doyurucu ve duygu yüklüydü.
Milli günler ve bayramlar konferans günleri değildirler, şiirler ve heyecanları körükleyen konuşmalar yapılmalıdır bu günlerde. Dumlupınar’ı dolduran binlerce gencin unutamayacağı bir gün olmalıydı bu gün. Her şeye rağmen artılar fazlaydı.
Bu eksikliklerin gelecek yılki törenlerde giderilmesi dileğiyle…
