Nöbetçi Eczaneler
6 Ocak 2014 Pazartesi 02:00:00 “Düşünmek zorunluluğu çoğu insan için bir cezadır. Bir insanın üniversiteyi bitirmesine yardım edebilirsiniz, fakat ona düşünmeyi öğretemezsiniz.”
Düşünmek; evet düşünmek; acaba kaçımız adımımızı düşünerek atıyoruz? Veya düşünmesini biliyoruz? Neyi, neden, niçin, yaptığımızı bilerek mi? yoksa bilmeyerek mi? yapıyoruz. Kendimiz için mi? yoksa başkaları için mi çırpınıyoruz?
Bazen hiç düşünmeden hareket ediyoruz. Sonunun bize getireceği negatif ve pozitif değerlerini, çevremizi, sevdiklerimizi ve kendimizi hiç mi hiç düşünmeden balıklama dalıyoruz. Bir işe, bir harekete veya her ne olursa olsun, önce olayın sonucunu, en kötü ihtimali düşünmeliyiz. Çünkü iyiyi herkes düşünür, önemli olan, eğer o işin sonu kötüyse, eksileri artılarından fazlaysa zamanında, daha işin başındayken vazgeçmesini bilmeliyiz. Başkaları için iyi olan bizim için iyi olmayabilir. Düşünmeden hareket etmek tamamen yanlıştır. Her konuda, ne olursa olsun çok küçük dahi olsa, sonuçlarını düşünmeden hareket etmemeliyiz.
“Ne kadar geriye bakarsanız o kadar ilerisini görebilirsiniz.”
Kendi kararlarımızı kendimiz almak zorundayız. Dostlarımızdan, arkadaşlarımızdan destek alabiliriz. Fakat sonuçta en son kararı en doğru seçimi kendimiz, düşünerek hiçbir ayrıntıyı atlamadan, kendimize olan güvenimizi sarsmadan, başkaları istediği için değil, kendimiz istediğimiz için yapmalıyız.
“Kararlılık keskin bir bıçağa benzer, keskin ve düzgün keser. Kararsızlık ise; kör bir bıçak gibi kestiği her şeyi parçalar ve yırtar.”
