ELE, BELE VE DİLE SAHİP OLMAK

Ele, bele ve dile sahip olmak İslam ahlakının temelini oluşturur.
İnsanın eli, her türlü iyilik ve kötülüğün uygulayıcısıdır. İnsan eline sahip olamazsa bir öfkede kâtil bir tamahkârlıkla da hırsız olur. Oysa Allah eli, çalmak, çırpmak, dövmek ve öldürmek için değil, üretmek, başkalarına vermek ve sevmek için yaratmıştır.
Dil de böyledir. Allah dili, yalan söylemek, iftira atmak, sövmek ve kötü söz söylemek için değil, iyi ve güzel söz söylemek, iyiliği emretmek, kötülüğü nehyetmek için yaratmıştır. Bele sahip olmakta namusumuza, şerefimize sahip olmak şeklinde anlatılmıştır. Onun içindir ki Hacı Bektâşı Veli:
“Eline, beline ve diline sahip ol” buyurmuştur. Ele, bele ve dile sahip olmak aynı zamanda tasavvufun da temelini oluşturur.
İslâm’ı tasavvufî kanallardan alan Türkler, tarih boyu güzel ahlakları ile diğer İslâm toplulukları arasında seçkin bir yer edinmişlerdir. “Allah’ı görür gibi ibadet etmek” kavramı ile formüle edilen bu tasavvufî yaklaşım İslâm literatüründe “ihsan” olarak adlandırılır.” (Dr. Hayati Bice, Ülkücü Hareket Üzerine Notlar, s.76)
İhsan; Cibril hadisi diye bilinen meşhur hadis-i şerifte de geçtiği üzere “Allah’ı görüyor gibi ibadet etmektir. Çünkü biz onu görmesek te O bizi görür.” (Müslim, İman, 1,(8); Nesâi, İman, 6,(8, 10) vb) Biz  “ihsan” kavramını daha da genişleterek “ ihsan; Allah’ı görüyor gibi bir hayat yaşamaktır; Çünkü biz onu görmesek te O bizi her an görmektedir” şeklinde tanımlayabiliriz.
Ele, bele ve dile sahip olmaktan bir başka maksat ise; Ele; vatana, devlete, millete;  Dile, Türkçeye; Bele, töreye/örfe sahip çıkmaktır. İslâm dini açısından millete, vatana, devlete ve töreye sahip çıkmak ta dini bir gerekliliktir.
Türk milleti, Allah’ın İslâm’a hizmetle şereflendirdiği bir millettir. Türk ordusu Allah’ın ordusudur. Türk bayrağı mukaddes ay ve yıldızı ile Yüce İslâm’ın ve al rengi ile Allah için can veren şühedanın kanlarının ifadesidir. Üzerinde‚ ezan-ı Muhammedi okunan aziz vatanımız ise, İslâm’ın ebedi güneşinin hiç batmadığı en büyük Ümit ve hayat kaynağımızdır.(S.A.Arvasi, T.İ.Ü cilt 1/203)