LİMON DELEN HANIMIN KIRBA DELEN ÇOCUĞU OLUR

Ebûl Vefa hazretlerinin küçük ama çok sevimli bir oğlu vardı. Çocuk her günmahelle sucusunun yolunu bekler ve elindeki tığ ile sucunun su taşıdığı kırbasını delerdi. Saka birsabreder, iki sabreder, bakar olmuyor, tutar eteğini, çıkar huzura. “Affınıza sığınıyorum amavaziyet böyleyken böyle!” der.
Ebûl Vefa hazretleri çok şaşırır. Kırbaların parasını fazlasıyla öder. Sucudan ağlaya,yalvara helallik diler. Saka bir hoş olur. “Keşke eşiğine sultanların baş koyduğu veliyi üzmeseydim’”der. Pişman, mahçup olarak dergâhı terkeder.
Ebûl Vefa hazretleri çocuğa hiçbir şey demez. Hemen hanımını bulur. “Aman hatun,iyi düşün” der. Biz bir hata yaptık ama nerede? Diye sorar. O gün tırnaklarını saçlarına geçirir, adeta beyinlerini kanatırlar. Uykuyu dağıtırlar. Hanımı sabaha karşı “Tamam!” der,
“Galiba buldum!”
—Anlat hele?
—Çocuğumuza hamileydim. Kız kardeşim bir yere uğrayacak olmalıydı sepetini bırakmıştı bize. Zerzavat arasından bir limon parladı. Canım nasıl çekti anlatamam.
Kardeşimi biliyorsun. Bir şey istemiye gör, canını verir. Limonun lâfını etsem, mutlaka bize bırakacak, kendi limonsuz dönecekti evine. Aklıma başka bir yol geldi. Limonu iğneyle deldim, bir damla emdim. Nefsimi körlettim. Ama helal et demeyi unuttum. Hata bende, limonunu deldiğimi söylemeliydim ona.
Ebul Vefa hazretleri karısına:
“Ne olacak limon delen hanımın kırba delen çocuğu olur” deyip:
—Aman kalk bacına gidelim.
—Bu saatte mi?
—Evet, bu saatte!
—Ne diyeceğiz?
—Helallik dileyeceğiz.
Giderler ve helalleşirler. Çocukta kırba delme huyundan derhal vazgeçer.
Eski Türk Töresi’ne göre iyilik insana ananın ak sütü ile girmelidir. Yani çocuk, anne rahmine besmele ile düşmeli ve anne rahminde iken ve doğduktan sonra helal lokma ile beslenmelidir.
“Eğer iyilik, ananın ak sütü ile insanın ruhuna girerse, o ölünceye kadar doğru yoldan çıkmaz.” (Kutadgu Bilig,881.beyit)
İslâmi devirlerle birlikte Türkler çocuğun besmele ile anne rahmine düşmesine büyük bir önem vermişlerdir. Hatta tabiatı, huyu bozuk çocuklara “Besmelesiz” denilmiştir. Nitekim bu deyim günümüzde de kullanılmaktadır. Demek ki çocuk, anne rahmine besmele ile düşmeli ve helal lokma ve helal rızık ile beslenmelidir.
Peygamber Efendimiz de bu konuya dikkat çekmiş “Yediğinize içtiğinize dikkat edin çocuklarınız onlardan halk olunmaktadır” buyurmuştur.