TENKİT;

Günümüz toplumlarında tenkit sıkça kullanılmaktadır
Tenkit aslında güzel bir şey olmayabilir ama gereklidir,
Mantıklı değil, hisle olanı yıkıcı olabilir, yerli yerince, dürüst bir öğüt olmazsa çok tehlikelidir, bir kıvılcım gibidir. Ateş olur yakar, su ve sel olur yıkar. Kimseye de faydası olmaz. Konuşurken çok dikkatli olmak gerekmektedir. Ağızdan çıkacak bir olumsuz sözün kontrolümüzden çıkacağı aşikârdır. Saygınlığınızı artırmak istiyorsanız mümkün olduğunda dayanaksız tenkitten kaçınmalısınız. Gelecekte mahcup olmamak içinde gereklidir.
Kim Tenkit eder?
Görevini yapmayan değersiz adam tenkit eder. Kötüler, beceriksizler, başaramayanlar şikâyet eder.
Daha iyisini yapamayanlar, fikirleri olmayanlar tenkit eder. Kendisi ile barışık olmayanlar, hiçbir şeyi beğenmeyenler eleştiri ve tenkit yolunu seçerler.
Kim Tenkit etmez?
İnsanları, kötülemek yerine anlamaya çalışanlar, insanlara, müsamaha, sempati, nezaket besleyenler. Özgüven duygusu tam, beşeri ilişkileri kuvvetli, edep ve adap seviyesi yeterli olan insanlar tenkit etmek yerine, istişare yolu ile dostlukları pekiştirirler.
Biz;
Kendimize saygı duyalım, kendimizi denetleyelim, aynaya bakalım, düşünüp doğru söyleyelim, aklımızı işimize bekçi, sözümüze tenkitçi yapalım, tenkitten korkmadan çalışıp kendimiz örnek olursak, o zaman kazançlı çıkarız.
Değerli okuyucum; dost dostluğun gereğini yapar. Dostunun zor günde yanında olur. Dün dostum dediğini bugün hiç öneri getirmeden acımasızca hatta iftira atarak dahi eleştiren insanların sonunun pekiyi olmadığını görmek mümkündür. Bu işlerde direk kul hakkının olduğu da unutulmamalıdır. Kul hakkının cezasının da yüce dinimizde ne kadar ağır cezası olduğu da bilinmelidir.
Günümüz insanları ne acıdır ki yıllardır iyi bildiği ve hakkında olumlu şeyler söylediği kişiler hakkında işine gelmeyince fütursuzca eleştirmekten çekinmemektedirler. Bunları hakka, adalete ve vicdana davet etmek lazımdır.