BU SUSKUNLUK NEREYE KADAR SÜRECEK?

Geçen hafta Amerika’da yapılan ve değişik toplumlarda seçmenlerin yolsuzluğa karşı duyarlılığını araştıran bir araştırma üzerinden beklenen erken seçim sonuçlarını yorumlamış, Aziz Nesin’in öyküsündeki “Du bakali n’olecak?” replikiyle bitirmiştim. Ancak hikayeyi okuma fırsatı bulamayanlardan gelen geri bildirim üzerine öykünün kısa bir özetini sizlerle paylaşıyorum.
Aziz Nesin “Nah kalkınırız” isimli öykü kitabındaki bu hikayede, yaşananlar karşısında katılımda bulunmak, tepki göstermek veya bir şeyler yapmak için harekete geçmek yerine “bakalım şimdi ne olacak?” modunda bekleyen insanlar üzerinden yaptığı toplumsal eleştiriyi mizahi olarak sunmaktadır.
***
Boğaziçi’ne yerleşmiş bir Arap zengini olan Ebul Fatık, saf bir Türk kızı ile evlenir. Kıskanç koca karısına ilk başlarda göz açtırmaz, yalnız gezmesine izin vermez. Bir müddet sonra karısının ısrarlarına dayanamayıp sinemaya gitmesine izin verir. Akşam eve gelince karısına sinemaya gittin mi diye sorar. Karısı başlar anlatmaya.
Senin söylediğin sinemaya gitmek üzere çarşaflandım. Çıktım sokağa
-Evet?
-Yolda giderken bir herif sokuldu yanıma?
-Bir herif?
-Evet… Ben gidiyorum, o da yanımda gidiyor. Ben gidiyorum o da gidiyor… Böööyle yanımda. Dibimden ayrılmıyor. Dur bakalım n’olacak diyorum içimden…
-Fasuphanellah… Du bakali n’olecak?
-Bileti alıyorum, o senin dediğin sinemaya girdim, adam da girmez mi? Sonra ben oturdum. O da yanımdaki boş koltuğa oturmaz mı?
-Hayret! Du bakali n’olecak?
-Işıklar söndü, filim başladı. O herif elini bacağıma atmaz mı? Eteğimin altından elini sokmaz mı? Aaa! Şaştım kaldım…
-Ne yapacak?
-Bilmem ben de onu merak ediyorum ya… Dur bakalım, n’olacak diye bekliyorum
– Sonra o herif oramı buramı karıştırmaya başladı. Doğrusu çok merak ettim. Sen olsan merak etmez misin? Sonra film bitti. Lambalar yandı. Ben kalktım, o da kalkmaz mı? Çıktım sinemadan, o da çıktı. Ben yürüyorum, o da yanımda yürüyor.
-Aman Necmiya, vallahi şok merak ettim. Du bakali n’olecak?
-Ben de merak ediyorum. Ben köşeyi saptım. Bizim apartmanın kapısından girdim, herif de girdi. Dur bakalım, n’olecak diye merak içindeyim. Bizim kata çıktım, herif de çıktı … Çantamdan anahtarı çıkarıp bizim dairenin kapısını açtım, girdim içeri, o da girmez mi? Eve gelince yatak odasına girip elbet soyundum. O da soyunmaz mı?
-Ne diyorsun Nacmiyaa… Du bakalı n’olecak?
-Soyununca yatağa girdim. Olur şey değil, o da benimle yatağa girmez mi? Ben de yatakta ne olacak diye merak ediyorum.
-Aman Nacmiyaa, vallahi meraktan şatlayacak ban… Söyle şabuk, ne oldu Nacmiya?
-Hiiç canım… Bir şey değilmiş, ben de boşu boşuna merak etmişim..
-Yok yahu… Peki, ne oldu Nacmiyaa? Ne yaptı?
-Aynen senin her gece yaptığını…
Beyninden vurulmuşa dönen Fıtık Amca ne yapsın şimdi? Karısı o denli saf ki, başına kötü bir şeyin geldiğinden bile haberi yok ki… Döğse olmaz. Kovsa olmaz. Erkekliğe toz kondurmamak, yiğitliğe krem sürdürmemek için Fıtık Amca şöyle der:
-Amaaaaan Nacmiya, ban da muhim bişey zannediyordum. Du bakali n’olecak diye boşuna merak etmişim
Son Söz; “Dünyanın çok acı çektiğini görüyorum. Ama bunun nedeni, kötü insanların uyguladığı şiddet değil, iyi insanların suskunluğu.” Napolyon Bonapart