Dalgalar artmış. Kudurmuş deniz
Balıklar kaçmış. köpürmüş deniz
Yaradan ders verirmiş pek veciz
Ağaçlar kökünden sökülecek
Yürümek mümkün değil sürünecek
İnsanlar, yerlere serilecek
Arkadaşlar, çıkmışız. Cuma namazından
Secdeler etmişiz. Kapanıp alnımızdan
Yalvar yakar olmuşuz. Candan niyazdan
***
Ağzı dualılar, bir el atsın şu denize
İşte oturduk kaldık. Hepimiz evimize
Yaradan O! bizi duyar. Acır halimize
Dalgalar durulur. Belki gelir. Yine dize
Balıklar vurulur. Belki gelir yüze yüze
Oltalar atılır. Belki gelir nasibimize
***
El açtık dua ettik. Dur! dedik denize
Gerçi olana karışmak ne haddimize
Haddi aşsak, döndürülürüz soluk yüze
Karışmayalım biz. Yaradan’ın işine
O! Çevirir. İnsanın yazını, kışına
Kalırız, öyle çaresiz, yalnız başına
Rabbimiz baktı. Acıdı halimize
Dalgalarını durdur dedi. O hırçın denize
Yüzler güldü. Sevinç geldi. Birden hepimize
Fırtına kesildi. Aniden duruldu deniz
Anladık insan oğlu, hem sabırsız, hem çaresiz
Bize böyle bir veciz. Ders verirmiş Rabbimiz