Nöbetçi Eczaneler
11 Ocak 2017 Çarşamba 12:38:56 Ebû Umame’nin anlattığına göre; yeni müslüman olmuş bir genç Peygamberimize gelerek:
“Ey Allah’ın Peygamberi, zina etmeme izin ver, onu yapmadan duramıyorum” gibi çirkin bir teklifde bulundu. Orada bulunanlar gence döndü ve: “Sus sus, dediler: Peygamberimiz gence dönerek: “Yaklaş”, buyurdu Genç Peygamberimizin yanına yaklaştı Peygamberimiz “Otur” buyurdu Genç de oturdu Peygamberimiz ile genç arasında şu konuşma geçti Peygamberimiz:
“Birisi bu işi annenle yaparsa bundan hoşlanır mısın?” Buyurdu Genç: Hayır, vallahi hoşlanmam, dedi Peygamberimiz:
“İnsanlar da senin gibi anneleri ile birisinin bu işi yapmasından hoşlanmazlar Kızınla birisi bu işi yaparsa razı olur musun?
Hayır, vallahi razı olmam
“İnsanlar da senin gibi kızlarının bir başkası ile bu işi yapmalarına razı olmazlar Kız kardeşin bir başkası ile bu işi yaparsa razı olur musun?
Hayır, vallahi razı olmam
“İnsanlar da kız kardeşlerinin bu işi yapmalarına razı olmazlar
“Halan bu işi yaparsa hoş karşılar mısın?
Hayır, vallahi hoş karşılamam
“İnsanlar da bunu, halaları için hoş karşılamazlar
“Teyzen bu işi yaparsa hoş karşılar mısın?
-Hayır, vallahi hoş karşılamam, dedi
Peygamberimiz: “(Kendin ve yakınların için razı olmadığın bir şeye başkaları için nasıl razı olacaksın, buyurdu ve) elini gencin omuzuna koydu ve ona şöyle dua etti: “Allah’ım, bunun günahını bağışla, kalbini bu gibi duygu ve düşüncelerden temizle ve iffetini koru” diye dua etti
Olayı rivayet eden zat diyor ki, genç bundan sonra bu gibi hiçbir şeye iltifat etmedi (Ahmed b Hanbel, V/256-257)
Peygamberimiz, gencin bu çirkin teklifi karşısında onu azarlayıp kovmamış, onu yanına oturtarak yapmak için izin istediği şeyin çirkin olduğu hakkında onu ikna etmiş, sonra da ona dua ederek göndermiştir Genç, ikna olduğu ve Peygamberimizin duasına mazhar olduğu için başkasının iffetine göz dikmemiş ve bu arzu gönlünden silinip gitmiştir.
Vallâhi Mü’min Olamaz
Ebû Şurayh (ra) anlatıyor: “Peygamberimiz bir defa arka arkaya üç defa yemin ederek; ”Vallahi iman etmiş olmaz, vallahi iman etmiş olmaz, vallahi iman etmiş olmaz” buyurdu Orada bulunanlar tarafından; “Ey Allah’ın Peygamberi, bu iman etmiş olmayan kimdir? diye soruldu Peygamberimiz: “Kim olacak; şu komşusu haksızlığından, kötülüğünden güven içinde olmayan kimse,” diye cevap verdi (Buharî, Edep, 29)
İman ile ahlâk arasındaki münasebet, bu hadisi şeriflerde gayet açık ve anlaşılır bir şekilde ifade edilmektedir. Mü’min taşımış olduğu mü’min adının manası gibi insanların kendisinden emin olduğu ve çevresine güven ve emniyet veren insandır. Güzel ahlâk, tam ve olgun imanın belirtisidir.
