Geçmiş milletlerden Allah yolunu tanıyanlar, hak yolu bulanlar olduğu gibi, hakkı ve hakikati göremeyenler de olmuştur. Bunlardan birisi Yahudiler, ikincisi ise Hıristiyanlardır. Ayette “gazaba uğrayanlar” dan kastın “Yahudiler”, “Dalalette olanlardan” kastın ise “Hıristiyanlar” olduğu ifade edilmektedir. Hazreti Peygamber (s.a.v.) Efendimizin “Yahudiler, kendilerine gazab edilmişler, Hıristiyanlar da sapıklardır.” buyurduğunu Tirmizî “Sahih” adlı eserinde Adi b. Hatim’in senedi ile hasen hadis olarak rivayet etmiştir.(Bkz. Elmalılı Hamdi Yazır, Fatiha Suresi’nin Tefsiri, İbni Kesir tefsiri vb.)
Ebu Zer (r.a.) ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: Resûlullah (s.a.v.) e “Gazap olunanlardan sordum”. “Yahudilerdir” buyurdu. “Sapıklardan” sordum, “Hıristiyanlardır” buyurdu. (Tirmizi, Tefsir:3, A. İbni Hanbel: 4/378)
Bu husuta birçok rivayet vardır, hatta İbn-i Ebi Hatim (Rahimehullah): “Gazap olunanların Yahudiler, sapıkların da Hıristiyanlar olduğuna dair müfessirler arasında hiçbir ihtilaf bilmiyorum” buyurmuştur. (Ruhul Furkan, cilt:1/105; Mahmud Ustaosmanoğlu)
Yahudiler ve Hıristiyanlar Kur’an’ın ifadesiyle aynı zamanda zâlimlerdir:
“Kâfirleri dost edinmek zulüm; onları dost edinenler de zâlimdir” (Tevbe: 23). Çünkü “Allah’ın indirdikleriyle hükmetmeyenler, zâlimlerin ta kendileridir.” (Mâide: 45) “Şirk en büyük zulümdür.” (Lokman: 13).  “Kâfirler (in tümü) zâlimdir.” (Bakara: 254)
Yüce kitabımız Kur’an’da:”İnne hezel gurâne yehdî lilletî hiye egvemu.”(İsra:9) “Şüphesiz ki bu Kur’ân, insanları en doğru ve en sağlam yola iletir.”  Buyrulduktan sonra, Müslümanları bu doğruluktan saptıracak tehlikeye dikkat çekilerek:
“Sakın Zalimlere Yanaşmayın”
“Vela terkenu ilellezine zalemû fetemessekümünnâru” “Zalimlere yanaşmayın, (onlara yandaşlık etmeyin) yanarsınız” (Hud:113) buyrulmaktadır. Kur’anın bu tesbitine göre Kur’andan ayrılmak ve sapmak, zalimlere yönelmek, onlara meyletmektir. Bu meylin miktarı önemli değildir. Onların yaptıkları haksızlıkları, zulümleri onaylar anlamına gelecek şekilde yüzlerine güleç bir yüzle bakmak bile yasaktır. Ayetteki “Terkenû” sözü, yağcılık ve yardakçılık, haksızlıklara rıza göstermek, en ufak bir şekilde bile olsa onlara meyletmek, onlardan yardım istemek olarak tefsir edilmiştir. (Tefsiru’l Kur’ani’l Azim İbni Kesir Hud: 113. ayetin tefsiri)
Bu ayetin tefsirini yapan Müfessir Kurtubi “Küfürle dostluk küfür, Allah’a isyan edenle dost olmak isyandır. Çünkü dostluk ancak sevgiden dolayı olur. Ancak bu hükmün bir tek ayrıcalığı, zalimle dostluk, onun kötülüğünden korunmak için (öyle görünmek şeklinde) çaresiz durumlarda olursa başkadır” demektedir.