Sivil toplum kuruluşları demokrasinin gereği olarak üyelerinin veya ortaklarının hak ve menfaatlerini korumak İçin kurulurlar. Üyeler ve ortaklar da yasa gereği belirlenen aidatları bağlı oldukları sivil toplum kuruluşuna öderler.
Bu aidatlar, sivil toplum kuruluşlarının idari faaliyetlerini görebilmeleri içindir. Ancak bu durum pek böyle işlemez. Toplanan aidatlar idari faaliyetlere fazlaca yettiği gibi , bazı STK lerin başkan ve yöneticilerinin yurt içi ve yurt dışı gezilerine de yetmektedir.
Nedense bu geziler hiç bitmiyor. Sakın ha kendi paramızla geziyoruz demesinler. Allah aşkına bu kadar çok gezerek odalarınız için ne gibi faydalar sağlıyorsunuz ey yöneticiler? Ar-Ge mi yapıyorsunuz? Eğer öyleyse bu Ar-Ge den üyelerinize olumlu birşey yansımıyor, hatta sonuç daha da kötüye gidiyor.
Değerli okuyucum; Sivil toplum kuruluşları, üyelerinin dertlerinden habersizler. Yöneticiler gününü gün etme derdindeler. Meslek odaları, meslektaşlarının çalışma şartlarını iyileştirme derdinde değiller. Hiçbir meslektaşını ziyaret etmezler. Sabah odaya girer akşam çıkarlar. Burunları havada, asosyallikleri karakterleri olmuştur. Oralarda dedikodu ve siyaset yaparlar. Hatta bazıları marifetmiş gibi gülünç duruma düşme pahasına destek olmak yerine üyelerine duygusal saiklerle usulsüzce sözde ceza verirler. Sonra da gerçekten gülünç duruma düşerler ama pişkinlikleri ile durumu geçiştirirler. Kul hakkı gözetmezler.
Toplu mesaj hattından cenaze ilanı yapmayı faaliyet zannederler.
Seçim zamanları ortalığı vaat gemisine döndürürler, seçilince ortadan kaybolurlar, yumuşak koltuklara bağlanırlar.
Dışarıya bir çıkın bakalım sayın STK başkanları. Çıkın da sizi seçenlerin ne halde olduklarını bir görün lütfen.
Bu kadar bozulmuşluğun içinde görev ve sorumluluğunu bilen başkan ve yöneticilere selam olsun. Biz onları da biliyoruz. Şapka çıkarmak lazım.