OKUMA-KİTAPLAR ARASINDA

Okunma sırası bekleyen kitaplar bir hayli çoğaldı bu günlerde.. Kargodan arka arkaya gelen kitaplar: Merdan Yanardağ’ın “İçtihat Kapısı”, Emre Kongar ve Zülal Kalkandelen’in ortak bir çalışması “Devrimin ve Karşı devrimin Yüzyılı”, hemşehrimiz ve Yukarıpazar mahallesinden komşu çocuğu emekli Orgeneral ve 26.Genelkurmay Başkanımız İlker Başbuğ’un “Savaş ve Barış”, Üniversite Hocalığım sırasında araştırma ve kitaplarından çok yararlandığım dilbilimci Sevgi Özel’in “Yalan Dünyasının Yalancıları”, maliyeci ve ekonomist Mahfi Eğilmez’in “Yapısal reformlar ve Türkiye”, 1984 adlı bilimkurgu romanının yazarı George Orwel’in “Savaş Günlükleri”, Atatürk’ün sofrasının müdavimlerinden yazar ve “Zoraki Diplomat” Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun “Panorama”, Emekli Büyükelçi Bilal Şimşir’in “İngiliz Belgeleriyle Sakarya’dan İzmir’e,” Sandıklı’da doğduğunu öğrendiğim Alptekin Müderrisoğlu’nun “Sakarya”, Şair ve yazar Ataol Behramoğlu’nun “Cezaevi Günlükleri” ile Ünlü Spor bilimcisi Caner Açıkada’nın 2018 baskısı “Antrenman Bilimi” yine futbol antrenörlerinin başvurduğu Tudor O. Bompa’nın “Dönemleme” (Periyotlama) adlı kitapları yığıldı masamda …
Benim bir alışkanlığım vardır okuma eyleminde.. İki üç kitabı birden okurum.. On on beş sayfa birinden, yirmi otuz sayfa ötekinden gibi… Lise yıllarından beri süren bir alışkanlık..
İnsanı öteki yaratıklardan ayıran özelliklerinden birisi de onun okuma eylemini yapabilmesi, okuma donanımına sahip olmasıdır.. İnsanın okuma donanımı kazanmasında kitapların -edebi eserlerin -önemli rolleri vardır..
Yazarlık nasıl bir yazma donanımı gerektirirse okurluk da bir okuma donanımı gerektirir. Bu donanım, öyle bir çırpıda kolayca elde edilecek türden değildir; değişik yapıda metinler üzerinde okuma deneyimi ister..
“Okuma tutkuların en soylusudur. Ekmek bedeni nasıl beslerse, o da öylece ruhu besler” (Antoine Albalat) Özgürleşmenin yollarından biridir okumak; çünkü cehaleti, önyargıları, kör inançları yener insan kitaplardan aldığı güçle… Bu da kolay bir iş değildir; uğraş, zaman sabır ve istek olmazsa kitaplar da susar.. Goethe, yaşamının son yıllarında, 1830’da “Okumayı öğrenmek sanatların en gücüdür; yaşamımın seksen yılını bu işe verdim yine de kendimden memnun olduğumu söyleyemem” sözlerini boşuna dememiştir..
“İnsan, düşünce dünyasını kitaplarla donatma erdeminden yoksunsa, ha yaşamış ha yaşamamış; et-kemik kütlesi olarak gelir ,öyle de gider”.. Çünkü okumak sadece bir alışkanlık değil, yaşamın vazgeçilmez bir parçasıdır.
Ben, bilgilenmek, kendimi yenilemek, edindiğim bilgi ve deneyimleri başkalarına aktarmak, dil, duygu, düşünce ve hayâl dünyamı zenginleştirmek amacıyla okurum yazarım..
Kitaplardan başka bir yerde nefes alıp veremediğimiz zamanlar vardır. Cemil Meriç böyle bir vakitte kurmuştur o can yakan cümlesini: “Anlıyorum ki zalim ve kıyıcı bir gerçekten kurtulmanın tek çaresi reel dünyadan kitaplar dünyasına sığınmak.” Hasan Ali Toptaş böyle bir zamanda karar vermiştir nereye kaçacağına : “Benim yerim kelimelerin arasıydı.”
Proust, böyle bir zamanda sarılmıştı ona:
“Çirkinliğinden sıyrılmış bir dostluk. Saygı, şükran, bağlılık dediğimiz ve o kadar yalanla karıştırdığımız bütün o merasimler, bütün o nezaket gösterileri kısır ve yorucu. Dostluklarımız çok defa tesadüfün eseri. Bir sempati başlangıcı, düşünülmeden söylenmiş bir söz, yanlış anlaşılan bir iltifat… Okuma, dostluğu ilk saf haline irca eder. Kitaplarda merasime ihtiyaç yok. İstersek akşamı onlarla geçiririz. İstersek… Çok defa istemeyerek ayrılırız onlardan. Hakkımızda ne düşünecekler? Acaba bir patavatsızlık yaptık mı? Hoşlandılar mı bizden? Falanı görünce bizi unutacaklar mı?” diye düşünmeyiz..”
Dil, edebiyat okuma yazma konularında kitaplarından çok yararlandığım merhum Emin Özdemir, “Eleştirel Okuma” adlı kitabında, “Çağdaş insan okuyan, okudukları üzerinde düşünen, kendini sürekli yenileyendir.” satırlarıyla okumanın yaşamımızdaki önemini ve işlevini vurguluyor…
Okumak özgürlüktür. Bilgi güç –kuvvettir.
Gezerek, okuyarak, düşünerek hayaller kurarak bir tatil yaşamak ne güzel..