Nöbetçi Eczaneler
15 Şubat 2012 Çarşamba 02:00:00 Balkanlara
Türk Yerleşmesi
Osmanlı Devleti’nin kuruluşundan itibaren çok hızlı bir şekilde gelişmesindeki en önemli sebep kendisine doğal büyüme alanı olarak Bizans topraklarını seçmesidir. Bu bağlamda Rumeli’de kazanılan ilk toprak parçası Orhan Bey zamanındaki Çimpe kalesidir. Gelibolu ve çevresi Süleyman Paşa tarafından alınarak Rumeli’deki akınlar için üs olarak kullanılmıştır. Daha sonra Bolayır’a kadar olan bölge fethedilerek Rumeli’deki topraklara ilk olarak Karesi tarafından getirilen Yörükler iskan edilmişlerdir.
Trakya ve Makedonya’da yapılan fetihlerden sonra Aydın, Biga ve Karesi gibi yerleşim birimlerinden geti-rilen on bin kadar Türk buralara iskan edilmişlerdi. Osmanlı Devleti, kimi zaman cezalandırmak maksadıyla göç ettirip, Rumeli’ye yerleştirdiği Türklere sürgünler, diyordu. Bu zorunlu iskan neticesinde nüfusta etnik dengeler sağlanmış ve Rumeli daha süratle fethedilmişti. Sultan I.Murat zamanında devletin sınırları Vardar vadisine ulaştığı ve Selanik feth olunduğu zaman Anadolu’nun bazı yerlerinden gönüllü ya da mecburi olarak Türkleri Rumeli’ye göç ettirmiştir .
Sultan I. Murat Kavala, Drama, Serez ve Karaferye taraflarına Saruhan Sancağı’ndaki göçer Yörükleri yerleştirmiştir. Yıldırım Beyazit Saruhan halkından bazılarını Filibe civarına sürmüştü. Çelebi Sultan Mehmet döneminde İskilip Tatarları Filibe taraflarına yerleştirilmiştir. Fatih döneminde Kastamonu ve Sinop fethedildikten sonra İsfendiyaroğulları bütün cemaatleriyle Filibe taraflarına iskan edildi . Balkanlara yerleştirilen bu Yörükler daha sonra Osmanlılar tarafından; Naldöken, Tanrıdağı, Selanik, Ofcabolu, Vize ve Kocacık Yörükleri adı altında teşkilatlandırıldı.
Balkanların fethi ve Türk yerleşmesi süreci içinde Avrupalı devletler Osmanlı Devleti’ni Balkanlardan atmak için askeri koalisyonlar düzenledi. Bu koalisyonlar Sırp Sındığı (1364), Çirmen (1371), I.Kosova (1381), Niğbolu (1396) ve II. Kosova (1448) savaşları ile mağlup oldu. II. Kosova Osmanlı Devleti’ni Balkanlardan sürmek için Avrupa’nın son teşebbüsüdür. Ondan sonra yaklaşık ikibuçuk asır Avrupa tecavüzi koalisyonlar düzenleyemedi. Ta ki 1683 II. Viyana kuşatmasına kadar .
