6 Ekim 2015 Salı 03:00:00
  Şeker Fabrikası’nın Kampanya Açılış Merasimi’nde, pancar üreticilerine Pancar Kooperatifi tarafından alınan hediyelerin takdimi sırasında, Afyon Pancar Kooperatifi Başkanı Nuri Oynağanlı, “Adapazarı Şeker Fabrikası Emirdağ’a taşınırsa, verim artar” demişti. Aslında öyle dememiş, ben yanlış anlamışım. Duymayıp uydurma kabilinden midir nedir; arkadaşlar, tanıdıklar uyardılar: Meğer Oynağanlı, tam tersini söylemiş: Adapazarı Fabrikası, Afyonkarahisar’a gelirse verim düşer.
Burada doğrudan bir karşı çıkış, yatırımı engelleme hâli yok. Afyon Şeker Fabrikası’nı koruma temennisi var.
Nasıl mı?
Öğrendiğim ve anladığım kadarıyla anlatayım:
Adapazarı Şeker Fabrikası özelleştirilmeye çıkılmış; özelleştirme ihalesini hepimizin bildiği bir bisküvi firması almış. Bu bisküvi firması Adapazarı’ndaki Şeker Fabrikası’nın yerini satmak istiyor, çünkü Fabrika şehir içinde kalmış; araziden kazandığı para, ihaleye verdiği paranın kat kat üstünde.
Peki ne yapacak bisküvi firması?
Bisküvi firması yetkilileri demişler ki ‘Biz Adapazarı’nda aldığımız şeker fabrikasının arazisini satacağız ama; aynı zamanda yatırım yapmak da bir görev. Bu yatırımımızı Emirdağ ilçesine yapalım; oradaki pancar üreticilerine teknoloji yeni, binası yeni bir fabrika sunalım.’
Bu da iyi bir fikir.
Ancak yatırımlar yapılırken bölge üreticileri ile istişare edilse; bölgedeki Şeker Fabrikası bundan nasıl etkilenir; bir danışılsa; daha güçlü fabrikalar kurulabilir.
Şimdiki sorun işte bu: Bisküvi firması, Emirdağ’da bir Şeker Fabrikası kurarsa Afyon Şeker Fabrikası’nın iş hacmi küçülecek. Zira Afyon Şeker Fabrikası’na ulaşan pancarın yarısına yakını Emirdağ ve çevresinden tedarik ediliyor. Sadece Afyon değil, Eskişehir ve Ilgın Şeker Fabrikaları da Emirdağ’daki fabrikadan olumsuz etkilenecek.
Maksat yatırıma ‘olmaz’ demek değil; Afyon Şeker Fabrikası’nı da düşünmek.

İSTİKLÂL MARŞI’NDA
ESKİYE DÖNÜŞ
Abdullah Gül, Cumhurbaşkanı iken Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası’na talimat vermiş; İstiklâl Marşı’nın temposu yüksek ve hareketli bir marş olarak söylenmesi için düzenleme yaptırmıştı. Abdullah Gül’ün Cumhurbaşkanlığı’nın son döneminde ve Recep Tayyip Erdoğan’ın ilk günlerinde İstiklâl Marşı’nı bu tempolu tarzıyla okuyorduk resmi ve resmi olmayan törenlerde. Ancak şimdilerde eskiye dönüldü. Gül dönemindeki İstiklal Marşı’nın yerine, temposuz İstiklal Marşı’nı okumaya başladık tekrar. Devlette devamlılık esas değil miydi?