Afyonkarahisar’daki işçi çalışmalarının son 30 yılına baktığımızda karşımıza ya Şeker Fabrikası, ya Askerî Fabrika, ya da Beton Travers Fabrikası çıkıyor. Şehirdeki çoğu kişinin ekmek yediği bu fabrikalar, ekonomiye katkılarının yanı sıra zihinlerde yer ettiği hatıralarıyla da “vazgeçilmezler” arasında.
Afyon Şeker Fabrikası, şehir için önemli bir konumda. Fabrika’nın ülke ekonomisine doğrudan ya da dolaylı 400 milyon liralık katkısı bulunuyor.
Cumhuriyet Halk Partisi’nin Eski Afyonkarahisar Milletvekili Ahmet Toptaş, birkaç kez anlatmıştı: Eskiden köylerdeki çocukları toplayıp tarımın aşamalarını öğretirlermiş Şeker Fabrikası’nda.
Rahmetli Necmettin Erbakan’ın Afyonkarahisar’a hediyesi olan Şeker Fabrikası’nda şeker üretiminin yanı sıra makine üretimine yönelik bir fabrika da bulunuyor.
Şeker Fabrikası’ndan birçok Müdür gelip geçti. Son dönemde merhum Bekir Eydemir, efsaneleşmişti, yeni dönemde ise Hasan Altunkalem.
Bekir Eydemir’le birkaç basın toplantısında karşılaşma fırsatı bulmuştum. İşine hâkim olduğu görülüyordu. Emekli olurken, Şeker Fabrikası emekçilerinin O’nu nasıl uğurladığını hatırlıyorum. Neredeyse ağlamayan kalmamıştı.
Bu ne büyük mutluluktu
Fabrika’nın en üst yöneticisi, “Bekir Ağabey, sizi seviyoruz” diye uğurlanmıştı.
Aradan zaman geçti.
“Bir daha böyle Müdür gelmez” deniliyordu.
Geldi.
O Müdür’ün ismi Hasan Altunkalem oldu. Bekir Eydemir ile Hasan Altunkalem’in yönetim tarzları birbirine benziyordu. Her ikisi de gerektiğinde ceketi, kravatı çıkarıp kolları sıvayıp havuzun, makinenin aksaklıklarını bizzat gideriyordu.
Hasan Altunkalem, 25 yıldır bu sektörün içinde. Nerede bir sıkıntı çekilse Altunkalem oraya gönderilmiş, o fabrikayı derleyip topladıktan sonra başka bir yere atanmış.
Altunkalem, daha önce farklı görev ve kadrolarda bulunduğu Afyon Şeker Fabrikası’nda yaklaşık 2 yıl Müdürlük yaptı.
Şimdi ise Türkiye Şeker Fabrikaları Genel Müdür Yardımcısı.
Peki durup dururken neden bunları yazıyorum?
3 Mart 2017 tarihinde Şeker-İş Afyonkarahisar Şubesi’nin 13’üncü Olağan Genel Kurulu’nda olsaydınız, neden bu yazının yazıldığını anlardınız.
Divan Başkanı, Şeker-İş Genel Başkanı İsa Gök, Genel Kurul’a gelen misafirleri tek tek anons etti. Olacak ya, Hasan Altunkalem’i unuttu. Dolayısıyla Altunkalem’in ismi en son okundu.
O anda Altunkalem’in yerinde olmak istedim. Alkış ve tezahüratın yoğunluğu, Altunkalem’i tebessüm ettirse de yüzündeki mahcubiyet de gözlemlendi.
Misafirlerin konuşmasına geçildiğinde Altunkalem anons edildi. Altunkalem, kürsüye çıkana kadar büyük bir alkış daha koptu. Aynı sahne, protokoldeki yerine otururken de yaşandı.
“İşte budur” dedim.
İşveren konumundaki bir kişi, işçiler tarafından böylesine seviliyorsa, o fabrika üretir, o fabrika kâr sağlar, o fabrika ileri gider.
Allah, Şeker Fabrikası’na da, Fabrika çalışanlarına da, Fabrika yöneticilerine de zeval vermesin.