Güç zehirlenmesi; makama güç katacağı yerde makamdan güç alanların kendini bir halt zannetmesi ile başlayan, herkese tepeden bakma ve insanları hakir görmesi ile devam eden bir sürü olumsuz davranış şekline diyoruz.
Buna bir nevi temsil ettiği koltuğu özümseyememe, koltuğun ağırlığını kaldıramama veya ne oldum delisi olma da diyebiliriz. Makamdan aldığı sözde güç ile kendini zehirlenmesidir.
Esasında güç zehirlenmesi koltuğa yapışıp kalacağını düşünenlere hastır. Oysa makamdan ayrılmak gerektiğinde vakarınla, vicdani huzur ile terk etmeyi bilmelidir.
Oysa, bir mekanın şerefi içindekinden ötürüdür. Makamdan kendine şeref payı çıkarma; Bilakis sen o makama şeref kazandır.
Nefsin en çok hoşuna giden iş, belki de yönetici olmaktır. Kalpten en son çıkacak kötü huy baş olma hırsıdır. Yani hırs kötüdür. Bu aldatıcı görünüşe aldanmamalı.      
Mahiyetindekilerin hizmetkarı olmak lazım. Çünkü insanların en hayırlısı kavmime hizmet edendir. Özellikle yeni seçilen belediye başkanlarına duyurulur.
Affedici olmalı. Helalleşmeyi bilmeli. Başkalarının ayıplarını örtmeli ki, ahirette ayıpların örtüle.
Koltuk sevdasında olanlar, koltuğun vebalini bilip koltuğun hakkını vermelidirler.
Çok kimse idareciliği sadece yetki kullanma ve emir verme zanneder. Oysa idarecilik, yetki ve sorumluluğu orantılı kullanma sanatıdır.
 “On kişiye idarecilik yapan kimse, kıyamette elleri bağlı olarak getirilir. Adil ise kurtulur, değilse helak olur.” ve “Hakkı gözetenler hariç, yöneticilik kıyamette pişmanlıktır.”
İşte yukarıda belirtilen kuralları ve hadisleri dikkate alan yöneticiler güç zehirlenmesine yakalanmaz.
Yoksa vay hallerine!