Nöbetçi Eczaneler
20 Ocak 2014 Pazartesi 02:00:00 İbni Mesud: “Her kim namazını kılmazsa onun dini yoktur” buyurmuştur. (Büyük Günahlar-Kitâb’ul Kebâir, S:25, İmam Zehebi)
İbn Abbas:
“Kim bir vakit namazı kasten terk ederse, Allah kendisine gazap etmiş olduğu halde Allah’ın huzuruna varır” buyurmuştur. Muhammed b. Nasır el-Mervezi ve ibn Abdu’l-ber “küfretmiştir” ibaresi ile rivayet etmişlerdir. (Büyük Günahlar-Kitâb’ul Kebâir, s:25, İmam Zehebi)
Peygamber Efendimiz:
“Her kim namazı terk etmiş halde Allah’ın huzuruna çıkarsa Cenâb-ı Hak onun yaptığı ve işlediği başka ibadetlerine değer vermez.” (Taberani Ve Enes; Büyük Günahlar-Kitâb’ul Kebâir, s:25, İmam Zehebi)
Hz. Ömer vurulup yaralandığı vakit (hasta yatarken) kendisine:
“- Ey Müminlerin Emiri namaz! Diye seslenildiğinde:
—Evet, yâ namaz! Namazı terk eden hiç kimsenin İslam’da nasibi yoktur” dedi ve kalktı yarasından kanlar akar bir halde namaz kıldı.
İbn-i Ömer’den rivayet edildiğine göre o Resûlüllah’ın şöyle dediğini söylemiştir:
“Ben, insanlarla Allah’tan başka ilâh olmadığına, Muhammed’in Allah’ın Resulü olduğuna şahâdet edip, namazı tastamam kılıp, zekâtı hakkıyla verinceye kadar savaşmakla emrolundum. Bunları yaptıkları zaman kanlarını ve mallarını benden korumuş olurlar. İslâm’ın gerektirdiği haklar bunların dışındadır. Onların kalplerinde gizledikleri şeylerin hesabı da Allah’a aittir.” (Buhârî, Îmân 17, 28, Salât 28, Zekât 1, İ’tisâm 2, 28; Müslim, Îmân 32–36. Ayrıca Bk. Ebû Dâvûd, Cihâd 95; Tirmizî, Tefsîru Sûre(88); Nesâî, Zekât 3; İbni Mâce, Fiten 1-3)
“Allah Dilerse Bağışlar”
Bu ve buna benzer hadisler görünüşte insanı küfre götürüyor, dinden çıkarıyor gibi manalar ifade etse de İslam âlimleri insanın ancak namazın farz oluşunu inkâr ederek terk etmekle kâfir olacağını, bu ve benzeri hadislerin müminleri namazı terk etmekten sakındırmaya yönelik olduğunu ifade etmişlerdir. Nitekim bir başka hadiste şöyle buyrulur:
“Allah beş vakit namazı (kullarına) farz kılmıştır. Kim abdesti güzelce alır, beş vakit namazı vaktinde kılar, rükûunu, secdesini ve huşûunu tam yaparsa, bu kimseye Allah’ın onu bağışlayacağı (ve cennete koyacağına) dair ahdi (sözü) vardır. Namazlarını kılmayan kimseye ise Allah’ın bir sözü yoktur. Dilerse onu bağışlar (ve cennetine koyar), dilerse ona azap eder.” (Ebû Davud, salât, 9; ı, 295-296)
Âyet ve Hadisi-i Şeriflere göre:
• Farziyetini ret ve inkâr etmedikçe namaz ve benzeri ibadetleri terk etmek kişiyi küfre sokmaz. Sadece büyük günah işlemiş olur ki namazın mazeretsiz olarak kazaya bırakılması dahi büyük günahtır.
• Sadece şahâdette bulunup Allah’ın birliğine inanan kimse, ya affa uğrar ya da gereken azabı çektikten sonra cennet’e girer, cehennem’de ebedî kalmaz. Ancak şahadetten maksat, Allah’ın varlığına, Hz. Muhammed’in peygamber olduğuna inanıp şahâdette bulunmaktır. Hz. Peygamberimiz peygamberliğini kabul etmeyenlerin ve Allah’a eş ve ortak koşanların cennete girmesi mümkün değildir.
