Pazar günü, Şuhut Hisar Belediyespor ile Emirdağspor arasında uzun süredir ve sonucu merakla beklenen maçı  izlemek için  yaklaşık bir yıldır girmediğim Zafer Stadyumu’nun yolunu tuttum. ŞâirNef’i’nin, “Erişti Nevbahar eyyâmı açıldı güller…” diye övdüğü bir Nisan’ın ortasında oldukça sıcak ve bunaltıcı hava… Hafif bir rüzgar…
Tribünlere çıktığımda, takımların sahada ısınma çalışmaları yaptığını gördüm; oysa daha yaklaşık bir saat vardı maçın başlamasına… Heyecanlarını yenmek için olsa gerek, takımlar biraz erken çıkmışlar sahaya…
Emirdağ BAL’a çıkmak; Şuhut BAL’dan düşmemek için mücadele edecek… Sezona Eskişehir futbolundan yaptığı transferlerle giren Emirdağspor, ligin ilk haftalarında yakaladığı liderliği sürdürerek şampiyon oldu… Yakından tanıyorum Emirdağspor’u; çünkü bu sezon iki kez karşılaştık… Kaleci Talip, Volkan, Seçkin ve Oktay gibi deneyimli futbolcular var takımda… Şuhut takımında ise Erdal ve Davut’u tanıyorum sadece… Fazla yerli futbolcu yok her iki takımda da…
Daha çok maç yapan, daha güçlü rakiplere karşı oynayan, daha çok harcama yapan Şuhut takımı maçın favorisi…
Maça ilgi beklediğimden daha düşük. Her iki takım taraftarında da heyecan ve tezahürat yok gibi.
Isınmalar maç saatine on dakika kala bitti; hakemler anons edildi;ancak hakemler başka bölgeden…Statü gereği böyle bu,merkez hakem kurulunun kararı; ancak beni bu maçın kendi hakemlerimizce yönetilmesini isterdim…
Emirdağspor kontrollü ve  savunma ağırlıklı  bir oyun sergilemeye başladı haklı olarak..Şuhut ise daha usta kramponlarla oynuyor ve  fiziksel yönden daha iyi görünüyor…Ve 1-0 öne geçti Şuhut..Deneyimli kaleci Talip ‘in rahatlıkla çelebileceği bir top ağlarla buluştu…Ancak futbolda her zaman “iki kere iki dört etmez”; nitekim hiç beklenmeyen bir kırmızı kart gördü kaleci,yedek kaleci de yok,önceden biraz kalecilik yapmış bir futbolcu geçti kaleye ; ancak Seçkin’nin düzgün vuruşu eşitliği getirdi… On kişi kalan Şuhut, biraz telaşa kapıldı ; ancak Emirdağspor, bu sürpriz gelişmeden yararlanabilecek atakları yapamadı… Maçı uzatmalara, özellikle penaltılara götürebilseydi “Merhaba BAL” diyebilirdi… Çok pahalıya mal olabilirdi Şuhut takımının bu  ihmali… Ve maçın sonlarına doğru yediği bir tesadüfi golle  2-1 kaybetti maçı Emirdağspor…
Sağlık olsun. Her iki takımı da kutluyorum… Ancak bu maçların biraz adaletsiz bir statüde  oynandığını, bu BAL’ın yerel amatör liglere darbe vurduğunu düşünüyorum…
Gelecek haftaki yazılarımda, BAL ve bunun karşısında çok sıkıntılar çeken yerel amatör ligleri, çeşitli yönlerden irdelemek ve çözüm önerilerimi belirtmek istiyorum… Hatta, Kocatepe Gazetesi Spor servisi olarak bu konuda bir panel düzenlemek de mümkün ve yararlı olacak..