Nöbetçi Eczaneler
13 Şubat 2012 Pazartesi 02:00:00 Neden Türk Techiri?
Geçenlerde, özel tv kanallarının birisinde İttihat ve Terakki Fırkası hakkında yapılan tartışmayı takip ediyorum. Programda, tarihçi sıfatıylı üç katılımcı oturmuş, İttihat ve Terakki’yi tartışı-yorlar. Türkiye’de belli bir kesimde İttihatçı düşmanlığı bir önkabul olduğundan İttihatçılara verip ve-riştiriliyor. Katılımcılardan birisi; “Ermeni techirininde İttihatçı faşizminin bir uygulaması” olduğunu belirtip, “Bu tarihsel suçu İttihatçı geleneğin devamı olan Kemalist Cumhuriyetinde aynen tatbik ettiğini” aktarıyor. İmparatorluğun son yıllarında çıkan Arap, Arnavut ve Balkan ayaklanmalarına da yine İttihatçıların; “ırkçı-Türkçü poltikalarının sebep olduğunu” vurguluyor.
Pes dememek elde değil. Bu cümleleri sarf eden tarihçi sıfatlı, kerameti kendinden menkul şahıs bence; Osmanlı İmparatorluğu’nun son 300 yıllık tarihinden habersiz. Yine ne Balkan ayaklanmalarını anlamış ne de İttihat ve Terakki Fırkası’nı biliyor. Hele hele bu yanlış bilgileri tarihçi sıfatıyla aktarması “ideolojik tarihçiliğin” yada “nefret tarihçili-ğinin” insanı ne hale getirdiği açısından ibretlik.
Bu insanları, bu yanlış önyargıları ve bu yanlış önkabulleri ile başbaşa bırakıp Ermeni tehciri yapmakla suçlanan Türk Milletinin asıl techire kendilerinin uğradığını belirtelim. Osmanlı Devleti veya onun şahsında Türk Milleti; techir, etnik temizlik, nüfus homojenleştirmesi gibi olguyla ilk defa Balkanlarda 1821’de Mora isyanıyla sonra 1856’da Şeyh Şamil’in mağlup olmasıyla Kafkasya’da karşılaştı.
Bunu 1877/78 Osmanlı-Rus Savaşı’ndan sonra Rumeli’de yaşadığı etnik temizlik takip etti. Tuna Türklüğünden geriye pek bir şey kalmadı. Girit’te yaşanan Türk etnik soykırımı ayrı bir faciadır ve bunları 1912’deki Balkan Savaşı’ndan sonra yaşanan büyük katliam ve tehcir izledi. Sırp, Bulgar ve Yunan devletleri elegeçirdikleri topraklarda Türk nüfusunu neredeyse sıfırladılar.
Türk techiri ve soykırımının son aşaması Anadolu’da uygulanacaktı ama M. Kemal önderliğinde Anadolu’da toparlanan Türk ordusu ve Türk milleti bu soykırımı engelledi. Bu tarihsel olguyu tespit eden Amerikalı Justın Mc Carty; “Atatürk olmasaydı, Türk Milleti belki Özbekistan’da olurdu, ama Trakya ve Anadolu’da kalamazdı. Son yüzyılda Avrupa ve Ön Asya’dan sürülmüş ve katledilmiş Türklerin Konya Ovası’ndan sürülmeleri ne kadar sürerdi sanıyorsunuz. Ne Türk ne de Türkiye kalırdı” demektedir.
Batıda son Türk soykırımının yaşandığı Balkan savaşlarının üzerinden 1912’den 2012’ye aradan tam 100 yıl geçti. Yüzyıl sonra Türk Milletinin yaşadığı acı tecrübeler sonucu Anadolu’da yaşayan azınlıkları techir etmek zorunda kalmasını; “İttihat ve Terakki faşizminin bir uygulaması” ve bunu “İttihatçı geleneğin devamı olan Kemalist Cumhuriyetin aynen tatbit ettiğini” beyan etmek ya tarih cehaletinden gelir yada Türk Milletine ihanetten.
Bir başka hadise Anadolu’daki Türk varlığının bir ölüm-kalım savaşı olan Kurtuluş Savaşı’nı yok saymaktır. Onların bu önyargısına Yunan ordusu İzmir’e çıktığında İzmir Metropolit’i Patrik Hristostomos’un Yunan ordusunu takdis etmek için kullandığı cümlelerle cevap verelim; “Asker evlatlarım, Elen çocukları, bugün ecdat topraklarını yeniden fethetmekle İsa’nın en büyük mucizesini gösteriyorsunuz. Bu uğurda ne kadar Türk kanı akıtırsanız, o kadar sevaba girmiş olacaksınız. Haydi, buyurunuz, bütün Azizler sizin arkanızda olacaktır. Atalarınızın toprakları sizleri bekliyor.”
