Nöbetçi Eczaneler
12 Nisan 2013 Cuma 03:00:00 Cumhuriyetin kuruluşundan hemen sonra. Ulus Meydanı’na yol açılacak. Akşam yemek masasında fikir almak için Atatürk’e sorulur:
“- Paşam, Ulus Meydanına açılacak yolun genişliği ne olsun?”
“- 50 m. Olsun” Sofra içkili olduğu için, soruyu soran tereddüde düşer. İçinden (Alkolün etkisi olacak, Atanın kafası yerinde değil, uçak mı inecek ?)
Ertesi gün aynı soru tekrar sorulur. Cevap: “- 50 m. Olsun dedik ya canım !” Yollar bir ülkenin can damarıdır.
Şehrimizdeki, Tarım İl Müdürlüğü önünden geçen; Ali Çetinkaya Bulvarı’ndan Atatürk Caddesi’ne bağlanan yol, gayet ferah. Tam karşı istikamete kent merkezine doğru gelirken Voyvoda Caddesi girişi geniş; Bulvar olarak devam ediyor. Özerler sitesi, Kasımpaşa İlköğretim Okulu önünden yukarıya doğru çıkarken işlenmemiş, karkas, metruk bir binadan itibaren başlayan yoldaki daralma Alaca Hamam köşesinde son buluyor. Bu, senelerdir böyle.
Merakıma gitti. Caddede bina sahibi bir zatla konuştum.
“- Hocam önde yerimiz vardı. O zamanki Belediye ruhsat verdi, binayı ön tarafa yaptık. Şimdi: “Arkaya çekin” deniyor. “- Binanın altında tekerlek mi var Kardeşim! Öne çek, yok olmadı arkaya çek.”
Şehrin merkezinde; meydanı büyütme işini sanırım ilk defa dile getiren; Sayın Burhanettin Çoban oldu. Bu görüş ve buluş, mantıklı olduğu herkesin tasvibini kazandığı gibi beni de sevindirmişti. İçimden bir ses: “Dur bakalım. Çaya varmadan çemrenme” dedi. Çünkü; İmar iskan faaliyetine geçmeden önce etüt edip yol sorununu çözmek gerekti.
Ne yazık ki; Evdeki hesap çarşıya uymadı. Olay boyutu, incelenmeden, istişare edilmeden, sonuca varıldı. Buna: “Dereyi görmeden; paçaları sığama” denebilir.
Açılacak Meydan için; Yarışmalar yapıldı, projeler düzenlendi. Hükümet Binası ile meydanı genişletme çalışmaları sürüyor. Ama nereye kadar ? Peki Meydan hangi Bulvarlara bağlanacak ? Mecidiye Caddesi dar, Gazlıgöl Caddesi girişi zaten dar. Üstelik; Ruhsat veriliyor. Eski konutlar yerine yeni yapılar dikiliyor. Açılacak Alan yarı kapalı bir kutu. Yani; “Eski Hamam, eski tas.” Oluyor. Yazık! Adama demezler mi ? “Minareyi çalan, kılıfını hazırlar.”
Gün doğmadan neler doğar. Çok şükür, şimdi; Projeyi bütünleyen, Yeni Bir Işık belirdi. Geçen Hafta, Teknik Elemanlar Şubesi Panelinde Konuşan İnşaat Mühendisi Sayın Mehmet Taner’in: “Kent Meydanı Projesi ile Kentsel Dönüşüm Projesi Birleşmeli” tezini gündeme getirmesi. Yüreklere soğuk su serpti. İş başa düştü. Haydi bakalım Vekiller sefere…
Yapılan bir iş, asil ve köklü olmalı. İşin asilliği, cazibesi yani; herkes tarafından beğenilmesi. Köklü olması da, zaman geçse de değerini yitirmemesidir. Hazine yerin altında saklı ise: Kazmadan çıkarılmaz.
Bugün Türkiye’de yollara sığmayan Dev İş Makineleri çalışıyor. Geçit vermeyen yüksek Dağlara tüneller kazılıyor. Denize tüp geçitler yapılarak kıtalar birbirine bağlanıyor.
Üstündeki çim, çiçek, ağaç gibi yeşil örtüye zarar vermeden Şehrimizdeki Anıt Park’ın altı oyulup; yolun eğiminden de faydalanarak kot belirleyip yandan girişler verilerek oto reyonları yapmak Türk Mühendisi ve teknik adamı için zor değil.
Gönül ister ki; Her yeri: Bol güneş gören, temiz hava alan siteler olsun. Etrafı yeşillikler, çamlıklar, çiçeklerle dolsun. Vatandaş barınma ihtiyacını karşılasın insanca yaşasın. İstediğini daha kolay ve ucuz karşılasın. Daha sağlıklı ve modern olsun.
Böyle beklenmeyen hayırlı hizmetlere kapı açıldığı için; sebep olanlardan yine de Allah razı olsun diyelim. Hani: “Gelenin azı olmaz; kara kızın nazı olmaz”
Cumanız mübarek olsun.
