Nöbetçi Eczaneler
Yedek subay adayı olarak Isparta Eğitim Tugayı’nda askeriz. Yıl 1963. Sıcak bir ağustos sabahı karma tabur olarak eğitim sahasın9a çıktık. Akasya ağaçları altında subayımız gelecek onu bekliyoruz. Biz de Afyonlu dört arkadaş bir ağacın altında oturup beklemekteyiz. Bir ara baktık arkadaşımız Şükrü Küçükkurt aramızdan ayrıldı. O anda da ilerden Yarbay Zeki Batmaz bizlere doğru geliyordu. Zeki Batmaz vücutlu; ama hareketli bir yarbaydı. Kalabalığa doğru bağırdı: “Ordan birkaç kişi gelsin buraya!… biz üç Afyonlu hemen kalktık ve selâm çakarak sıralandık yarbayın karşısına. Yarbay bize baktı ve: “Ne o?!.. karma tabur bu kadar mı?! Öfkeyle bağırdı: “Ben emir verince bütün tabur buraya sıralanmalıydı!… “ Bize dönerek: “Siz geçin istirahat edin.” Dedi. Üç arkadaş akasyaların altındaki gölgeye geçerken diğer tabur arkadaşlarımızın hepsi de yarbayımızın karşısında hizaya geçtiler. Şükrü Küçükkurt kardeşimiz de geldiği yerden onların arasına karıştı. Yarbay Batmaz ser bir ifade ile onlara bağırdı: “Ben gelin buraya dediğim zaman hepiniz burada hazır olacaktınız! Siz halâ tam bir asker olamamışsınız!! Sizin tam bir eğitime ihtiyacınızvar!” dedi ve yarbay Batmaz onlara ilk hedefini gösterdi: “İstikamet Eğirdir şosesi marş marş!” Hepsi olanca hızıyla koşarken yarbay bağırdı: “Yaat!” Hepsi birden yattı. Yarbay gürledi: “Sürün!” Hepsi de dikenler içersinde sürünürken Yarbay tekrar bağırdı: “İstikamet Alibey köyü marş marş!” Alibey köyü aksi istikamette. Tabur hızla otarafa koşarken Yarbay gene: “Yat, sürün!”… bu tempo öğlene kadar devam etti.
Tabur yemekhaneye yönetirken biz de üç arkadaş taburdaki yerimize iştirak ettik. Hepsinin da bütün vücudu terden sırılsıklam olmuştu. Biz üç Afyonluya da: “Yağcılar, yağcılar!!” diye nefes nefese bağırıyorlardı. Biz de onların nefes nefese sırılsıklam hallerine gülüyorduk. Şükrü kardeş de onlarla beraber hafif tebessümle: “Yağcılar!” diyordu. Ben dayanamadım atıldım: “Yahu askerlikte emir yapmak yağcılık mıdır.? Eğer emir yapmak yağcılıksa siz sabahtır yatıp kalkıyorsunuz, o zaman çok daha yağcısınız!” dedim. Şükrü kardeş arkamdan hemen destekledi: “Askerlikte emri yerine getirmek yağcılık mıdır? Değil arkadaşlar. Bunlar haklı, bizimkiler haklı!” dedi ve yemekhaneye girerken yağcılar tarnesi bitmiş ve ses kesilmişti… Kabri nur ve mekânı cennet olsun…
05.02.2021
