DUYGU EĞİTİMİ – Kocatepe Gazetesi

2018-2019 Eğitim-öğretim yılı pazartesi günü başladı. Okul seçimi, öğretmen seçimi, kırtasiye ihtiyaçları derken bir haftayı geride bıraktık. Yeni öğretim yılı başlarken her zaman olduğu gibi eğitimin en önemli boyutunu “duygu eğitimi”ni görmezden geliyoruz.
Hayatın gerçeklerinden habersiz duygusuz ve bencil bir nesil yetişiyor.
Şehitleri için gözyaşı döken kendi anne-babalarını anlamıyorlar. Başkalarının çocuklarına ağlamalarına anlam veremiyorlar. Tüm acı gerçekleri bir çizgi film tadında izliyor ve yürekleri hiç acımıyor. Hayatlarının tek amacı eğlenmek ve alışveriş yapmak, tüketmek. Tutum ve tasarruf konusunda hiçbir eylemleri yok. Anne ve babalarının kendileri için yaptıkları fedakârlıkların hiç farkında değiller. Kıymet bilmiyorlar ve vefasızlar. Herkesi kendilerine hizmet etmek için yaratılmış görüyorlar. İnsanlara verdikleri değer onların isteklerinin yerine getirilebildiği ile ilgili. Hayatlarında eğlenmekten başka bir amaç olmadığı için artık tek eğlence kaynağına dönüşmüş telefon ve tabletlerini ellerinden aldığımızda dünyanın sonunun geldiğini ve gerçeklerden habersizler.
Açlık nedir bilmiyorlar, yedikleri önlerinde yemedikleri arkalarında. Yemek yemeyi bile işkence olarak görüyorlar. Bu konuda anne babaların etkisi büyüktür. Çocuklara zorla yemek yediriyorlar. Yemek seçimine göz yumuyorlar. Susuzluk nedir bilmiyorlar, hiç susuz kalmamışlar. Üç adımlık yolda bile susarlar diye yanımızda su taşıyoruz. Çocuklar daha susadım demeden ağızlarına su dayıyoruz.
Çocuklar hiç üşümüyorlar, soğuk havalarda evden çıkarmıyoruz. Okula giderken kat kat sarmalayıp çıkarıyoruz, hiç titremiyorlar, hiç ıslanmıyorlar. Üç metrelik mesafede şemsiyesini başına tutuyoruz.
Saçına bir tek yağmur damlası düşürmüyoruz. Yorgunluk nedir bilmiyorlar, çantalarını sınıflara, sıralarına kadar taşıyoruz. İki adımlık uzaklıklara bile araba ile götürüyoruz. Yokluk nedir bilmiyorlar daha istemeden her şeyi önlerine koyuyoruz.
Bu yüzden varlığın kıymetini bilmiyorlar. Çocuklarımız yaşamı hissetmiyorlar. Açlık nedir bilmedikleri için açlara acımıyorlar.
Okullarımızda duygu eğitimine ağırlık vermeliyiz. Bu durum böyle devam ederse gelecek nesil ve ülkemiz için sıkıntılı olacak. Bu sorunu hepimiz derinden hissetmeliyiz. Bunu çözümünü okul ve aileler birlikte çözmelidir. Ders proğramları gözden geçirmelidir. Okulların duygu eğitimi konusunda titiz ve bilinçli davranmalıdırlar. Başarı konusunda veliler kendi istekleri doğrultusunda değil, çocuklarının becerilerine göre yönlendirme yapmalıdırlar.
Okullar gösteriş yapma, yarış yapma yerleri değildir. Tüm öğrencileri ayırmadan dışlamadan kapsayıcı bir eğitim veren kurumlar olmalıdır.
Başarılı bir eğitim yılı olması dileğiyle. “Hayatta en hakiki yol gösterici ilimdir, fendir, güzel ahlâktır.”
Atatürk