Edep; Ya Hu – 183

Cinselliğin “BEN” diye takdiminin, bu takdimin kişide açtığı asiliğin ve bu asiliğin öfkeyle arkadaşlık ve iş birliği yapmasının iki şekilde önlenebileceğini görmüştük. İlk yöntemin kendi içerisinde iki şıkka ayrıldığını, ancak birinci yöntemin A ve B olarak tanımladığımız her iki şıkkının da kişiyi nefsin şerri şartlarından çıkarmadan ondan cinsi farklılığı silmek hedefli olduğunu belirtmiştik. A şıkkındaki müdahaleye kişinin rızasının olmadığını, bunun oyun kurucuların insanları deccal yönetimine hazırlama planları içerisinde uygulanan bir taktik olduğunu, ancak oyun kurucular deccalı ve yapacaklarını bilemedikleri için kendilerini oyunun patronu sandıklarını paylaşmıştık. A şıkkındaki yöntemle kişi nefsin şerrinden ayrılmadan cinsel farklılık hissini kaybediyor, böylece asilik vasfını yitiriyor, öfkelenmeyi bilmiyor, yeni bir öfkelenme şekli öğreniyor ki bu aslında nefsin şerrini tabiatından koparmak anlamına gelen bir durum. Oyun kurucular burayı bilmedikleri için böyle bir oyun kuruyorlar. Oyun kurucular bu planları, bu oyunları Allah’tan uzakta(ki algılarıyla) kurdukları için bilemezler. Bilmedikleri şudur: Bu planladıkları oyun nefsin şerrinin tabiatına aykırıdır, yaptıkları plan nefsin şerrini tabiatından koparmak demektir. Nefsin şerrini tabiatından koparmak ise dünya hayatı imtihanının yönetimi kurallarına aykırıdır. Dünyada, insanların ahiretteki hayatta nasıl konumlanacağına veya konuşlanacağına ait bir eleme sistemi var, bu eleme sistemi içerisinde nefsin şerrinin bütünlüğü çok önemli, bu bütünlük bozulamaz, imtihanın sistemine uymaz. Bu sebeple, oyun kurucuların bu planları bir genel uygulamaya dönüşemeyecek, güdük kalacak, sonuçta da deccal ve deccaliyet yenilecektir. Kişiyi “nefsin şerrinden çıkarmadan” cinselliğin ve öfkenin asilik ve şiddetlerinden kurtarmanın birinci yolunun A şıkkı böyle. B şıkkı nasıl, ona da bakalım.
Kişiyi “nefsin şerrinden çıkarmadan” cinselliğin ve öfkenin asilik ve şiddetlerinden kurtarmanın birinci yolunun B şıkkı şöyledir: Yine nefsin şerri pozisyonundan çıkmadan yapılan bir uygulama vardır, ancak burada kişinin rızası mevcuttur. Önce bahsettiğimizde aslında kişinin rızası yoktur, algı operasyonlarıyla kişi belki razı gibi gözüküyor olabilir ama bilmediği için; yapılan işin aslını bilse rızası yoktur. Fakat şimdi bahsettiğimiz B şıkkında kişinin rızası vardır. Çünkü bu yöntemle kişi insanüstü olacağını zanneder. Böyle bir felsefenin içerisindedir, bazı felsefelerle yaşamaları sonucu bu zannları elde ederler. Beş duyu dışı, beş duyu sınırlarını aşan güçler açmaya çalışırlar. Oysa nefslerine yeni zulümler eklemektedirler. Bu amaçla, cinsel farklılıklardan ve onun asiliği ve öfkeyle arkadaşlığından sıyrılarak bir başarı elde ederler. Beş duyu sınırlarının üstüne, dışına çıkarak normal yaşantıdaki insanların dışında bir güç göstermeye heveslenirler; bir marifetmiş gibi onlara güç gösteren bir hayat tarzı oluşturmaya çalışırlar ama nefsin şerrinden çıkmadan. En önemli nokta burasıdır; bunu nefsin şerrinden çıkmadan yaparlar. Kendilerine göre bazı güçler de elde ederler, yani kendi amaçları içerisinde nefsin şerrinden çıkmadan bazı başarılar da elde ederler. Oysa bu yaptıkları kendilerince geliştirdikleri sistemlerden gelen yeni zulümlerdir, yeni bir nefse zulüm yöntemidir. Sonuçta Allah’ın nimetlerini küfür amaçlı kullanmış olurlar. Dolayısıyla da kendilerine göre başarılı gibi gözükseler de Kur’an’ın tabiriyle hain ve nankördürler.
Diğer yöntem nefsin şerrinden kurtularak elde edilen başarıdır ki bu yöntemi Kur’an öğretmektedir. Bu bahsedeceğimiz yöntemin biraz önceki iki yöntemden farkı, en önemli farkı, insanların bu uygulamaya Allah rızası için giriyor olmalarıdır. Diğer önemli farkı ki bu da çok önemlidir; kişi bu yöntemle cinsellik üzerinden gelen asilikten, onun öfkeyle olan arkadaşlığından ve bu arkadaşlıktan doğan şiddet uygulamalarından kurtulur, ancak cinsel farkı hissetme ve bilme o kişiden silinmez. Çok önemli bir fark da budur. Cinsel farkı hissetme ve bilme o kişiden silinmez, aksine bu fark daha anlamlı olur. Kişi, cinsel farklılıkları bir nimetullah olarak yaşar. Hem bu nimeti bir nimetullah olarak yaşar hem de bu nimetin nefsin şerri dolayısıyla oluşturduğu asilik ve şiddet uygulamalarından kendisini Kur’an’ın yöntemiyle sıyırmış olur. Çünkü o asiliğin esas sebebi ve yönü Allah’a olduğundan, yani nefretin esas sebebi ve yönü Allah’a olduğundan, diğer bir deyişle hücumların, şiddetin ve didişmenin esas sebebi ve yönü Allah’a olduğundan; Billahi anlamda iman ve bu imanın gereği amellerle kişiden Allah’a asilik, Allah’a nefret, Allah’la didişmek kalkar. Çünkü bunların hepsi duniHi algı ve zannlarıdır. İman sahibi amelleriyle sadrını bütün bunlardan temizlerken başarıyı da elde etmiş olur.
Cinsellik ve öfke iş birliğine, bu iş birliğinin kişideki baskılarına ve kişiyi sanki elinde değilmiş gibi yönlendirmesine karşı ilk mücadele, duyguları dizginleme ve dizginlemeye destek verecek zikrullah duaları ve amellerle başlar. Başarı sonucunda kişide yine cinsellik vardır ancak olumsuz yan tesirleri kalmamıştır. İki yöntemden bahsettik, bahsettiğimiz bu iki yöntem arasında birinde başarıyı sağlayan diğerinde başarısızlığa götüren tek şey şöyledir: Hakk yoldaki başarı ancak kişinin nefsini Allah adına “BEN” diyerek takdim etmesinin ve bu takdimini konuşma dili ve beden dili ile ortaya koymasının sonucudur. Ama kendi adları namına “BEN” diyerek uygulanan yöntemlerin sonu başarısızlıktır, sonuç hüsrandır. En son cümle şöyledir ki; bir kişi birçok yöntem kullanarak kendisine veya topluma sakıncalı gördüğü bazı şeylerden kurtulmak isteyebilir veya oyun kurucular bazı planlar yapabilirler. Ancak kendi adları namına “BEN” dedikleri sürece sonuç hüsrandır. Eğer kişi Allah adı namına “BEN” demeyi öğrenirse ve Allah adı namına “BEN” demenin konuşma dilini kullanırsa başarı elde eder.