KİME GÜVENECEĞİZ?

Son haftalardaki gündemle ilgili yazılarımız çok ilgi gördü. Ne mutlu ki amaç hasıl olmuş ve birçok dostumuz faydalanmış, alması gerekeni almış.
Meşhur hikayedir; Çölde devesiyle yolculuk eden bir kimse, susuzluktan yere yığılmış bir adam görür. Hemen deveden iner, suyunu alır ve adama yardım etmek isterken yerde yatan kötü niyetli adam elindeki su kırbasını kapar, ani bir hareketle deveye biner ve kaçar. Deve sahibi koşsa da yetişemez. Uzaktan bağırır;
– Ey harami, devemi ve suyumu çaldın. Bari bunu kimseye söyleme der.
Hırsız şaşırıp ve durakladığında deve sahibi:
– Bu hadise duyulursa, bundan sonra darda kalana kimsenin el uzatmamasından korkarım, der.
Toplumsal değerlerimiz için vazgeçilmez olan “ güven” kaybı bulaşıcı hastalık gibidir.
Hani kendini dindar gibi gösterip ticareten dolandırıcılık yapanlar gibi dini duyguları istismar ederek büyüyenlerin sırtımıza vurduğu hançerlerle güven hassasiyetlerimiz de yaralandı. Dinden ve dostluktan bahsedenlere de güven azaldı. İnsanlar arasında sohbet ve samimiyet eksildi.
Din ve İslam’dan bahseden herkesi güvenilir bilmek, Arap kültürünü İslam saymak, Batı kültürünü medeniyet saymak gibidir.
Pek çoğumuz, “Bu devirde babana bile güvenmeyeceksin! “ sözünü diline vird etti. Peki, kime güveneceğiz? O zaman baba da evladına mı güvenmeyecek! En yakınımıza dahi güvenmeyeceksek bu hayat nasıl yaşanacak? Eksikler olabilir. Elbet bunların da sebebi vardır. Kimse kusursuz ve mükemmel değildir. Birini anlamak için ölmesini beklemeyin. Çünkü ölünce zaten anlaşılır ancak geç olur.
Evet güvensizlik arttı bu belli. Bu yüzden de hayvanlar kadar dahi birlik olamıyoruz. Bakın karıncalara, arılara nasıl birlik oluyorlar.
Aynı yola koyulan bir Millet olarak birbirimize güvenmeyeceksek nasıl yükseleceğiz. Türk’ün Türk’ten başka dostu olmadığına göre başka çare var mı? Bütün şer odaklarının üzerimize geldiği bir zamanda birbirimize sahip çıkmayacaksak ne zaman sahip çıkacağız?
Birileri, yanınızdaki insanlara dikkat etmenizi telkin eder. Ancak aynı kişi, sizinle konuşurken size güvendiğini ifade eder, size kötüledikleri ile görüşürken de sizi güvensiz ilan eder. Şimdi güvensiz kim oluyor? Böyle ömrü bozguncukla geçenler var.
Yıllarca yanınızda bulunan, sizin yol arkadaşınız gibi görünüp sonra da sudan sebeple otuz yıllık dostluğu, otuz günlük maceraya değişenler de toplum hayatında güvensizliğe kötü örnektir.
Dostlar; Unutmayalım, güvensizlik bir Türk ve Müslüman hastalığı değildir.
Bize bizden fayda var. Birbirimize güvenelim. Yoksa kendi dünyamızı kendimiz zehir ederiz.