DAHA NELERİ UNUTACAĞIZ? – Kocatepe Gazetesi

25 Kasım 2013 Pazartesi 02:00:00
  Türk Milleti’nin en kötü hastalıklarından biri, başına gelenleri çok çabuk unutmasıdır. Bu sebeple sıklıkla aşağılanmakta ve bunları sineye çekmektedir.
Son üç yüzyıla bakıldığında, dünya coğrafyasının doğusunda ve batısında, başımıza gelmedik hadise kalmamıştır. Ve her geçen gün bunlara bir yenisi eklenmektedir.
Biz neleri unuttuk diye sorarsanız öyle yüzyıllar ötesine gitmeye hiç gerek yok. Başımıza geçirilen çuvalı, Mavi Marmara’yı, Asala’nın katliamlarını, Çekiç Güç’ün PKK’ya desteğini, bölücü başının Rusya, İtalya ve Yunanistan tarafından sahiplenilmesini ve daha saymakla bitmez bir çok olayı unuttuk.
Kısa bir süre önce olmuş olanları hatırlamayan bir toplum; Kıbrıs’ta Türklerin Akritas planı ile topyekün yok edilmek istendiğini nereden hatırlasın? Girit ve Midilli’deki Türkleri temizlik hareketini, Yunanlıların Ankara’nın kapısına dayanmasını, Mondros Mütarekesi sonrasında İstanbul İşgalinde yaşanan onur kırıcı davranışları, 93 Harbi ve Balkan Savaşları’nda Çatalca’ya kadar gelenleri, Musul ve Kerkük’teki Türk katliamlarını, Doğu Türkistan’daki mezalimi, Rusların Türkistan’da yaptıklarını, Rumeli’den kovuluşumuzu, Kırım’ı, Ahıska’yı hangi birini sayalım hepsini unutup gittik.
1920 yılında “İslam Yüceltme Derneği”nin bildirisinde yer alan “Yunan Ordusu, Halife’nin ordusu sayılır. Hiç de zararlı bir topluluk değildir. Asıl kafası koparılacak mahlûkat Ankara’dadır” vurgusunu unutmasaydık, Türk Devletini ve Türk Milletini hiç bu durumlara düşürür müydük?
İşimizi gücümüzü koruyacağız diye Bulgar, Rum, Makedon, Sırp çetecilere şirinlik yaptığımızı, Yunanlıların Ege’yi işgalinde her tarafı Yunan bayrağı ile donatanların varlığını, bilenimiz kalmadı gibi! Bu unutulanlar, yaşadığımız veya gelecekte yaşayacağımız ayıpların habercisi sanki.
Suriye’nin uçağımızın düşürülüşünü de unutup gitmiştik. Belki “devlet unutmaz” kuralı çerçevesinde gün gelip mukabele edilir amma ya “milli onur” ne olacaktır? Ne oldu Başbakanın ardından yağmur gelmeyen gök gürültüsü gibi defalarca “bıçak kemiğe dayandı” sözü? Yani ses var icraat yok. O zaman bize kim inanacak veya bizden kim çekinecek?
Habur’u unuttuk, 2. Habur’u da unutacağız. AKP kongresinde Barzani’nin şeref konukluğunu unuttuk.
Bütün bunları nasıl unutmuşsak en son Diyarbakır rezaletini de unuturuz.
Andımızın kaldırılmasını unutmaya başlamışsak, İstiklal Marşımızın kaldırılmasına da zemin hazırlıyor demektir.
İç politika da halktan aldığı % 50 destekle fırtınalar estiren R.T. Erdoğan; işçiye, memura, köylüye, emekliye, işsize, devlet kapısında aman dileyene, esnafa ve Silivri ile Metris’e doldurduklarına kök söktürürken, nedense dış politikada aynı tavrı gösterememektedir.
Benim güzel milletim, sen bunları unuttukça tokadı yemeğe mahkûm oluyoruz.
İşte bütün bunların sonucu Ortadoğu paramparça ve Kürt devleti kuruluyor. Bunlarda mı ilgi alanına girmiyor?