Nöbetçi Eczaneler
14 Mayıs 2013 Salı 03:00:00 Kanal D ekranlarında yayınlanan ‘Yalan Dünya’ adlı dizinin en beğenilen karakteri hâline geldi Vasfiye Teyze. “Ne çektin be” hitabıyla başladığı sözü, “Napacan, mecbuuur” diye bitiriverir. Bu durumu, Afyonkarahisar’a uyarlamak geldi içimden…
NE ÇEKTİN BE AFYONKARAHİSAR: İsmini bir uzattılar, yıllar sonra kısaltmaya çalıştılar. Tabelaların değişti, değişen tabelaları yeniden yıllar önceki şekline dönüştürmek için yasa teklifi bile verdiler. Yolların kesiştiği yerdesin, ama o yollar “terfi” amaçlı kullanılıyor hep. Dergilere göre 58, Kalkınma Bakanlığı’na göre 44’üncü sıradasın. Ne çektin be Afyonkarahisar…
NE ÇEKTİN BE ÖĞRENCİ: “Ahlakı bozuyor” deyip de sana ev kiralamadık. Senin sıcak para getirdiğini idrak etmedik. Eskişehir yolundaki okulundan, İzmir yolundaki alışveriş merkezine tek araçla gitmeni önemsemedik. Ne çektin be öğrenci…
NE ÇEKTİN BE ERENLER: Başka memlekette olsan, “öğrenci kenti” oluverirdin. Sorumluluk alanınla hangi kurum ilgileniyorsa, seni ihya ederdi. Burada “öğrenci kenti” olamadın gitti. Köy müsün, mahalle misin, kimin sorumluluğundasın belli değil. Üniversite öğrencilerinin yanı başındasın, ama doğru düzgün sahip çıkan yok. Hatta biraz zorlasak, barındırdığın yurtları yıkacağız. Ne çektin be Erenler…
NE ÇEKTİNİZ BE CADDELER: Yazın tozunuz, kışın çamurunuz dillere destan oldu. Baharda göl oldunuz da sesiniz çıkmadı. Her kurum ayrı ayrı ameliyat etti sizi, canınız acıdı da sustunuz. Ameliyatlardan sonra eski hâlinize gelene kadar çile doldurdunuz. Ne çektiniz be güzelim caddeler…
NE ÇEKTİN BE UZUN ÇARŞI: İçinde barındırdığın esnafın bazısı, Afyonkarahisar’ın önde gelen ürünlerini satarken hiç dikkatli olmadı. Hepsi değil, ama biri ya da birkaçının sattığı bozuk ürün, senin ticaret anlayışına zarar verdi, itibarını zedeledi. Bir zaman trafiğe kapatıldın, bir zaman açıldın. Ne çektin be Uzun Çarşı…
NE ÇEKTİN BE 2’NCİ DUMLUPINAR: Seni trafiğe kapatacağız diyerek, baştan aşağı tasarladık. Önce bir süre trafiğe kapatamadık, döşediğimiz taşlar zarar gördü. Sonra trafiğe kapadık da kimi zaman uyguladık, kimi zaman uygulamadık. İş makinesi bile gördük senin üzerinde. Işıklarında teselli bulduk. Ne çektin be 2’nci Dumlupınar.
NE ÇEKTİN BE İMARET: Cenazeler senin avlundan kalksın mı, kalkmasın mı? Bunu tartıştık günlerce. Bir karar çıktı, sonra başka bir karar daha. En sonunda cenazelerin, senin avlundan da kalkmasını sağlayan bir karar alındı. Ama bu sefer de bir cenaze yıkama işlemi sırasında suyun kesildi, bir cenazeyi yıkayacak su bulunamadı. Hamam da olmasa, imdada kim yetişecekti? Ne çektin be İmaret…
NE ÇEKTİNİZ BE SİT MAHALLELERİ: Sizinle ilgili yol yapım kararını Eskişehir’e bıraktık, ama Eskişehir’in sizin isimlerinizin yaşatılması ve kimliğinizin korunması ile ilgili kararlarını görmedik. Deneme-yanılma yöntemiyle ilerliyoruz. Ne çektiniz be sit alanında kalan mahalleler…
NE ÇEKTİNİZ BE ATIL BİNALAR: Sizi terk edeli yıllar oldu. Ama hiçbirinize sahip çıkmadık, kendi yaşantınıza bıraktık sizi. Camınız, çevçeveniz indi, üşüyüp yıprandınız. Yine de bakmadık yüzünüze. Ne çektiniz be atıl binalar…
NE ÇEKTİN BE KARAHİSAR KALESİ: Turistin gezmek için çıktığı, görüp de hayran kaldığı surlarına, biz intihar etmek için çıktık. Surlarını restore edelim derken ucubeye çevirdik. Işıklandı-ralım derken ürktük. Teleferik yaparken Kurul’a takıldık. Merdivenlerini genişletemedik. Ne çektin be Karahisar Kalesi…
NE ÇEKTİN BE VATANDAŞ: Tıka-basa dolmuş ya da otobüslerde, nefes alırken astım olma ihtimaline karşılık yürüdüğün yollarda ruhun daraldı. Yeni boyadığın ayakkabı, 10 dakika içinde eskinin eskisi oldu. Eve giderken yağmur bastırsa, dizine kadar su sıçradı. 2 bin küsur apartman dairesi fazlan olmasına rağmen, yeni yeni büyük binalarla tanıştın. “Nefessiz kaldım” dedikçe betonlarla karşılaştın. Ahmet Necdet Sezer Kampüsü’ne giderken refüjde “halı çim” uygulamasını gördün de eğlendin. Naapacaan, mecbuuur… Ne çektin be vatandaş…
