Nöbetçi Eczaneler
8 Haziran 2010 Salı 03:00:00 Son günlerde ülkemizde ve dünyada acayip durumlar yaşanmaktadır. Acayip diyorum, çünkü detaylıca düşündüğünüzde biraz da olsa kafanız karışabilir.
Son iki ayda ülkemizde 40 şehit verdik. Açılıp saçılırken terörün tekrar azdığını söylemek siyaseten olmaz artık değil mi? Çünkü bu bir gerçektir. Teröristlerin davul zurnayla karşılandığı ve özel mahkeme kurularak serbest bırakıldığı bir ülkede başka ne beklenir ki?
Bir diğer konu, malumunuz İsrail’in yardım filosuna saldırısı. Burada da o kadar sorulması gereken soru var ki. Bir kere, bu yardıma öncülük eden yardım kuruluşunu İHH (İnsan Hak ve Hürriyetleri İnsani Yardım Vakfı-İnsanlık her yerde, her zaman) şimdiye kadar insanlığı ilgilendiren pek çok yerde ve dramda hiç görmedik. Gören varsa lütfen söylesin. Bunlar için varsa yoksa Gazze ve Filistin. Tamam, yardım elbet yapılsın ama orta doğuda mağdur bırakılan ve esaret altında olan başka yerlerde de milyonlarca insan yok mu? Oralara neden yardım yapılmıyor, sessiz kalınıyor ve hatta gündeme bile getirilmiyor? Yıllardır her gün yüzlercesi katledilen Müslüman Türkmen kardeşimiz bizim ilgi alanımıza girmiyormuş gibi. Üstelik onlar bizim en uzak ihtimalle amca çocuklarımızdır. Musul Kerkük’teki soydaşlarımızın katledilmesine dönüp bakmadığımız gibi, son yıllarda onların bu hale getirilmesine bizde katkı sağlamış olmadık mı? Ha bu arada, bu yardımların kaynağını birileri açıklasalar bari. Kendilerinden başka Müslüman tanımayan bu yardımsever kardeşlerimiz kendi topraklarında vatan beklerken haince şehit edilenler için de bir sesleri çıksalar da bir görsek bakalım. Hemen belirteyim ki, gemilere saldırı ile İskenderun’daki Mehmetçiklerimizin şehit edilmesinin aynı güne rastlaması da manidardır.
Diğer bir konu, madem bu filo yardım malzemesi götürüyor, o kadar çocuk ve kadının ne işi vardır orada? Üstelik İsrail’in saldırma ihtarını bildirmesine rağmen. Bir iç siyaset malzemesi yapılmak istendi mi, istenmedi mi? Siyaset malzemesi yapılmak amacı var ise bu insanlar neden kurban edildi ve o zaman yardım Allah Rızası için olmaktan çıkmaz mı?
İnsanın kafasını karıştıran bir başka konu, ülkemiz başbakanının tarihi konuşması olarak değerlendirilen İsrail saldırısı sonrası yaptığı konuşmada meli-malı temennilerin dışında somut bir şeyin olmaması. Kuru sıkı atıp tutmalarla, gaz alma ve milleti uyutma çabaları devam etmektedir. Hükümet sadece konuşmuştur. Önceden büyük elçimize yapılan alçak iskemle olayında da aynısı yapılmıştır. Başbakan somut bir adım atsın ve kendisine verilmiş olan Yahudi Cesaret Madalyasını iade etsin. 104 yıldır sadece 10 kişiye verilmiş bu madalya ve alanların hepsi Musevi önder.11.si bizim başbakanımız. Veren örgütün (AJD) amacı Siyonizm’i dünyaya hâkim kılmak. Bu madalyanın sıradan bir şey olmadığı açıktır.
Bana göre en azından;
1-İsrail’le askeri alanda işbirliği askıya alınmalıdır.
2-İsrail özür dilemeli ve tazminat ödemelidir.
3-BM. Komisyonundan kınama kararı çıkartılmalıdır.
Muhterem dostum, sıfır sorun diye yola çıkılan dış politikada rezil olmuşuzdur. 2. Abdülhamit; Dış politika, hassas terazi ile tartılmalıdır. Demiştir. Derneklerle, vakıflarla ve kabadayılıkla dış politikanın yürümeyeceğini artık çocuklar bile bilmektedir.
Değerli okuyucum, yaşanan olaylarla ilgili akla gelebilecek daha birçok soru var. Gelecek yazılarımızda yine değineceğiz İnşallah. Ama biliyorum ki, Ülkemiz üzerinde içerde ve dışarıda çok değişik oyunlar oynanmaktadır. Bu oyunları ancak bu necip milletin uyanışı bozabilir.
Vatanın bölünmez bekçiliğini yaparken şehit olan askerlerimize ve yardım gemisinde şehit olan insanlarımıza Allah’tan rahmet diliyorum.
