SEVGİ, SAYGI… VE GÜVEN ÜZERİNE

18 Mayıs 2010 Salı 03:00:00
  Muhterem okuyucum, sevgi, saygı ve güven kelimelerini çok kullanıyoruz. Çok konuşuyoruz ama iş gerçekleştirmeye gelince bir türlü yete-rince beceremiyoruz. Toplum olarak bu ve ben-zeri önemli konularımızı her geçen gün daha da ihmal etmeye devam ediyoruz.
Bir zamanlar dört arkadaş varmış… Sevgi, saygı, vefa ve Güven… Hepsi bir arada oldu mu harikaymış her şey… Gün gelmiş sevginin işi çıkmış… Ama dostlarından ayrılmadan önce söz vermiş onlara. Beni özlediğinizde gelin demiş; uzaklarda olmayacağım. Nerde gözleri şefkatle bakan bir insan görürseniz, ben oradayım. Ve ayrılmış yanlarından.
Peki demiş Saygı; ben de ayrılıyorum aranızdan, madem öyle ben de yoluma düşeyim… Ama merak etmeyin, nerde birine değer veren, birini anlayan insan görürseniz işte beni orda bulursunuz…
Bunun üzerine Vefa da düşmüş yollara. Ve demiş ki arkadaşlarına… Nerede iyilikleri unutmayan bir insan görürseniz ben ordayım, bekle-rim… Ve uzaklaşmış.
Güven, ağzını açmış veda etmek için ama arkadaşları çoktan gitmiş yanından onun son sözünü dinlemeden…
Güven sessizce içinden geçirmiş elinde olmadan… “BENİ KAYBEDERSENİZ, BİR DAHA ASLA BULAMAZSINIZ…”
Bu duygulardan mahrum olanlar; ilk çağlarda yaşayan miyop insanların, uzağı görmedikleri için vahşi hayvanlarca yok edilişi gibi yok olup gideceklerdir.
Bu insanlar, uzağı göremeyen, başkalarının başarısını sadece şans olarak görmeye devam eden, sosyal sermaye fakirleridir.
Değerli dostum, bireyler arasındaki güven eksikliği arttıkça, makro düzeyde de bir güven bunalımı meydana gelmektedir. İşte ülkemizde son yıllarda meydana gelen olaylar bu güven bunalımından kaynaklanmaktadır. Bu konularda idarecilerimize ve kanaat önderlerimize büyük görevler düşmektedir. Çünkü toplumumuzda sevgi, saygı ve güven eksikliği her geçen gün artmaktadır.
Sevgi, saygı, vefa ve güvenle kalınız.