Nöbetçi Eczaneler
Aylarca başında yazı yazmıştım.
Bu bana yapılır mı a bilgisayar?
Tüm ömrümü eşleyip sana kazmıştım.
Onca emek silinip atılır mı a bilgisayar?
Taa.. Dip dedelerden başlamıştım kazmaya.
Pat, çat derken başlamıştım hızla yazmaya.
Yeni bir hevesle oyun, roman, şiir düzmeye.
Hepsi de bir çırpıda silinip atılır mı a bilgisayar?
O ayırdığım zamanı bir daha nasıl bulayım?
Yazılanlar kaybolmaz dediler seni nasıl atayım?
Onca derlenenleri hafızamda nasıl tutayım?
Bana ettiğini beğendin mi sen a bilgisayar?
Sende mi hata bende midir, bilemiyorum.
İçimden ağlamak geliyor asla gülemiyorum.
Kafamdaki acıları bir tuşla silemiyorum.
Tek bir hatayı affetmedin be bilgisayar.
Elbet sendeki maharete diyeceğim yok.
Hünerin, becerin ise gerçekten de çok.
Modamız geçmiş, kullanacak bizde o güç yok.
Kusur yılların eseri, sen de değil, a bilgisayar.
Ben yaşlı, sen gençsin, uyumlu gitmez.
Kalem, kağıt, daktilo benim neyime yetmez?
Geçmişimi kaybetmişim bu acı bitmez.
Seni bırakıp kara kaleme döndüm a bilgisayar.
Sen olmasan çok işler sarpa saracak.
Ayak uyduramayan gerilerde kalacak.
Ecel bir gün hep bizlerin sonu olacak.
Birgün kaybettiklerini okuyan olur be bilgisayar.
Gençler. Bu yenilikler sizin için bir nimet.
Oyunlarla boşa kullanmaksa bir illet.
Plân, proje ve üretim de kullanırsanız şayet.
Senin kıymetine sınır yok be bilgisayar.
22.12.2020
