Nöbetçi Eczaneler
13 Nisan 2012 Cuma 03:00:00 Sevgili Peygamberimizin bir uyarısı vardır. Güzel bir dil ve delille hakkı lehine çevirmeye çalışan kimseye “Ben dinlediğime göre hüküm veririm. Etkili konuşmasıyla beni yanıltan kimseye, ateşten bir parça verilmiş olur” diye ikazda bulunmuştur.
Son günlerde 4+4+4 teranesi aldı başını gidiyor. Hani bu: Yumurta tavuktan mı çıkar? Tavuk yumurtadan mı çıkar felsefesinin aynısı.
Bir zamanlar; Avni Akyol, Bakanlığı döneminde Ortaöğretime, Üniversitelerde Uygulanan Ders Geçme olan “Kredili Sistemi” getirmiş. Bu programı Uygulama Ortaöğretim okullarında eğitim ve öğretimi aksatmış içinden çıkılmaz bir hal almış. Daha sonraki iktidarlar döneminde; biz öğretmenler görevlendirilerek sistemin kökü zor kazınmıştı. Sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer.
Bizim Kuşak bilir. İlk-Orta-Lise sonunda Mezuniyet sınavları vardı. Sınavlar ait olan dersin öğretmeni ve seçilmiş “Öğretmenler Kurulu” tarafından yapılır, öğrencinin yeteneği de göz önünde bulundurularak; sözlü-yazılı-uygulamalı sınavlar olurdu. Sorumluluğunu bilen, ter döken öğrenci, Başarılı olursa; Derecesine göre Diplomasını alır. Başarısızsa; sınıfta kalırdı. Bu unutuldu.
Eğitimci olarak; Milli Eğitime bağlı Eğitim ve Öğretim kurumlarının hepsinde Okul Öncesi-İlkokul-Ortaokul-Lise (Klasik-Meslek Liseleri) basamaklarının hepsinde de görev yaptım. Dersane, Resmi ve Özel okullarda çalıştım. Uygulama alanı düşünülmeden masa başında Eğitim Sistemini değiştirmek sanıldığı kadar kolay gözükse de; sonucu nereye varır, bahtımıza.
Demokraside dili olan konuşur. Her önüne gelen ahkam keser. Esas bilici; Öğrenci-Veli arasında; bilgisiyle, becerisiyle, tecrübesiyle iş başaran öğretmendir. Her veli: evladının mükemmel bir eğitim ve öğretimden geçmesini ister.
Uygulama alanında öğrenci bir malzeme öğretmen de bu malzemeye şekil veren bir ustadır.
Nasrettin Hoca karısının cenaze namazı sonrasında İmamın Cemaate: – Bu merhumeyi nasıl bilirsiniz ? sorusuna; herkesin hep bir ağızdan: – İyi biliriz… demesi Hocayı duygulandırır. İçinden: “Onu bir de bana sorun” demesi düşündürücüdür.
Türkiye’de eğitim – öğretim sisteminin bozuk olduğu herkes tarafından bilinmektedir. Bu soruna çare bulmak için herkesin eteğindeki taşları dökmesi gerekir. Fikirlerin çarpışması güzel düşünceleri ortaya çıkarır. Gelişmiş ülke seviyesine ulaşmak mutlaka; ilmi, metotlu ve sistemli çalışmakla mümkündür. Çağdaş medeniyete kavuşmak ileri adım atmak şunu unutmamak gerekir: Türkiye eski Türkiye değil; her alanda görülen gelişme ve değişme bunun kanıtı. Sen ben demenin alemi yok. Biz var. Bu çocuklar hepimizin. Tecrübe tahtası değil bunlar.
Güle başka bir isim verilse başka mı kokacak? Önemli olan işin içeriği. Sekiz yıl kesintisiz mecburi eğitim: 5+3+4 Kesintili Eğitim şekli; arada yaş farkı olan öğrencilerin aynı çatı altında ders görmesini engeller.
4+4+4 denklemi dışarıdan görüldüğü gibi, çözümü kolay olan bir denklem değil. Psikologların, pedagogların, sosyologların üzerinde enine boyuna düşünmesi, tartışması, uğraşması gereken bir konudur. Yoksa doktorun verdiği reçeteyi eczacı okuyamaz yanlış ilaç verirse; hastalık şifa yerine cefaya döner. Sonu kötü biter.
Cumanız mübarek; her şeyin hayırlısı olsun.
