Nöbetçi Eczaneler
Ülke hayvancılığının daha iyi bir noktaya taşınması hususunda, şuan aklıma geldiği üzere, bir takım önerileri aşağı şekilde sizlerle paylaşmak isterim. Eksiklerim ve yanlışlarım olabilir. Ancak bir sıfırdan büyüktür. Bu fikirlerin bendeki oluşumu deneyim sonucudur. Faydası olacağı ve bir yerlerde dikkate alınarak son politikalara nüve/katkı teşkil edebileceği/sağlayabileceği kanaatindeyim.
1. Gelecekte sorun teşkil etme potansiyeline sahip hastalıklar için şimdiden koruma stratejilerinin geliştirilmesi (paratüberküloz gibi)
2. Hayvancılığın, eğitim ve sağlık gibi, ülkesel stratejik planın bir ana unsuru olduğunun vurgulanması.
3. Kaliteli çoban/hayvan bakıcısı yetiştirme işinin önemsenmesi ve teşvik edilmesi.
4. Kitlesel sağlık sorunlarına ve ölümlere yol açabilme potansiyeli olan zoonoz hastalıkların özel gündem olarak değerlendirilmesi
5. İnsan sağlığı ile hayvan sağlığının direkt ilişkili olduğunun vurgulanması, hayvansal ürün hijyeninin beşeri sağlık açısından önemine dikkat çekilerek gerekli tedbirlerin alınmasının sağlanması
6. Sokak hayvanı sorununa dikkat çekilmesi, sokak hayvanlarının kimliklendirilmesi, resmi anlamda sayımının ve kayıt altına alınmasının ülke bazında sağlanması, tüm pet hayvanlar için kimliklendirme sürecinin başlatılması. vd.
7. Tüm pet hayvanların ve sokak hayvanlarının, kurulacak bir sigorta sistemi içinde, yıllık rutin veteriner sağlık kontrollerinin sağlanması. Halk sağlığı ilişkisine vurgu.
8. Kullanılmayan mera alanlarına vurgu yapılarak, mera ıslahı hereketinin ulusal düzeyde başlatılması. Uygun dönemlerde mera kullanımının yetiştirici giderlerini azaltan en önemli faktörlerden olduğunun altının çizilmesi. ‘Mera ıslahına gereken önemin verilmesi ekonomik hayvancılık için bir gerekliliktir’
9. Yukarıda bahsettiğim üzere, Pet hayvanlarda kimliklendirme işlemlerinin ulusal düzeyde ivedilikle tamamlanması ve sokağa terk edilen pet hayvanların sahiplerinin, bu yolla tespit edilerek, sokağa terk ettikleri bu canlar için ağır cezalar almaları hususunun tartışmaya açılması.
10. Pet hayvan satışının her düzeyde yasaklanarak, sahiplendirmenin özendirilmesi.
11. Meslek içi eğitim ve kurslarda standardizasyonun sağlanarak, resmi sertifikasyon işlemine geçişin sağlanması.
12. Veteriner Sağlıkla ilgili ithal teknik ekipmanların denetimi ve denetimi geçen ekipmanın ithalatına izin verilmesi. Ülkenin cihaz çöplüğüne dönüşmesinin ve bu nedenle şekillenen ekonomik kaybın önlenmesi.
13. Veteriner kliniklerin hasta çıktıları üzerinden denetimin önünün açılması.
14. Buzağı kayıplarının önlenmesinde koruma (aşılama vb) ve biyogüvenlik tedbirleri yanı sıra uygun ve doğru tedavi prosedürünün uygulanabilmesi için, üçüncü saç ayağı olarak, uygulayıcıların/hekimlerin mesleki eğitim hususunun da gündeme alınması.
15. Sektördeki aracıların azaltılması
16. Toplumun süt tüketim alışkanlıklarının geliştirilmesi yönüyle reklam çalışmalarına önemle yer verilmesi.
17. Yetiştiricinin yem bitkisi üretiminin teşvik edilmesi. Yem bitkilerinde/yemde dışa bağımlılığın aaltılması. Bu amaçla hazine arazilerinin yem bitkisi yetiştirme için tahsisinin sağlanması hususunda gündem oluşturulması.
18. Mandacılığa önem verilmesi. Mandacılığın ülkenin hayvancılıktaki ana çıkış noktalarından biri olarak görülmeye başlanması.
19. Manda, Sığır ve Koyunculukta Islah çalışmalarına ivedilikle hız verilmesi. Birincil derecede Biyoteknolojik çalışmaların/Arge çalışmalarının desteklenmesi. Böylelikle hayvancılığımızın geleceğine yatırım yapılması.
20. Melez azmanı, hızlı gelişen etçi sığır ıslahı projelerine hız verilmesi
21. Damızlık koç /manda deposu projelerine hız verilmesi.
22. Kaliteli Doğal aşımın özendirilmesi. Koç/Boğa/Manda boğası deposu hususu.
23. Aile Tipi işletmelerin mutlaka desteklenmesi.
24. Hayvancılıkta “Aile işletmelerinin” sürdürülebilirliğin garantisi ve tekelin karşısındaki en mühim engel olduğunun vurgulanması.
25. Aile işletmelerinin hayvancılıkla uğraşan kırsal nüfusta artış sağlanmasının tek yolu olduğunun vurgulanması.
26. Kredilendirme ve hayvancılık teşviklerinde kağıt işlerine son verilmesi.
27. Küçük baş hayvancılığın ülke genelinde teşviki.
28. Tüketicinin koyun/keçi eti tüketimi yönüyle özendirilmesi. Bu amaçla reklam çalışmalarına hız verilmesi.
29. Et sorununun çözümünde küçükbaş hayvancılığın ana odak olarak görülmesi ve planlamanın büyükbaş yanı sıra koyun-keçi üzerine de yapılması.
30. Hayvancılık alanındaki örgütlerin asli görevleri olan yetiştiriciyi destekleme ve eğitim işini öncelikli önemsemelerinin sağlanması.
31. Ülkenin dişi/damızlık hayvan populasyonunun korunması.
32. Hayvancılıkta desteklerin tek kalem (yem gibi) üzerinden, tatmikar ölçüde verilmesi. Denetlemelerin bu tek çıktı üzerinden gerçekleştirilmesi.
33. Anadolu’ya uygun yetiştirme modelinin koyun-keçi yetiştiriciliği olduğunun hatırlanması. Küçükbaş sayısının arttırılması.
