YAVRULARA KIYMAYIN – Kocatepe Gazetesi

İhtiyarın başına birçok çocuk toplanmış.
Onun anlattıklarına çocuklar meraklanmış.

Biz de merak ettik, sokulduk yanlarına.
İhtiyar cevap veriyor, onların sorularına.

Bir çocuk dedi ki: “Dede. Kuzu olur mu kurban?”
Dede dedi: “Allah kurbanı kaldırmış, tüm yavrulardan.

Kurban olacaklar bildirilmiş, yaşları da belirlenmiş.
Bu hayvanlar büyümeden kesinlikle hiç kurban edilmemiş

Bakın çocuklar. Yüce Yaratan bu konuda ne diyor.
Kurbanı yavrulardan yapmayın diyerek bize fikir veriyor.

Süt kuzusu üç kişiyi doyurursa büyür, yirmi üç kişiyi doyurur.
Kurban’ı örnek verip bize, bu gerçeği duyurur.

Ama bizde nerde bu icraat ve nerde Hakk’a itaat.
İki lokma lezzet için yavru kesme, sanki iyi bir sanat!

Ah çocuklar bu derdimi açtı, sevgili kardeşiniz.
Bir masal ki ailecek bizim, bu en büyük derdimiz.

Bir çocuk atıldı: “Ne masalı dede, nedir bu dert dediğin?
Anlatırsan belki de bizlere, çok ders verir söylediğin.”

Dede dedi: “Tamam çocuklar, masalı anlatıyorum size,
Lakin bir ders çıkararak, iyi kulak verin bize.

Evet çocuklar… Bir varmış ve bir yokmuş demeden.
Başladım ben masala gün, tarih söylemeden.

Günümüzde yaşayan, benim gibi bir dede varmış.
Bir gün pazardan güzel bir koyun almış.

Bu koyunu çok sevip, aç susuz bırakmamış.
Koyun hayret az sonra tam beşiz yavrulamış.

Anne koyun beşizleri sevinerek emzirmiş.
Bakan sahibine de pek çok teşekkür etmiş.

Lâkin sahibi dede, niyeti değiştirmiş.
Beşizleri kesmek için onlara gözünü dikmiş.

Anne koyun anlamış, ihtiyara yalvarmış.
İhtiyarsa anne koyunun göz yaşına bakmamış.

Annesinin önünde, beşizleri doğramış.
Anne koyun çırpınarak mee, mee diye ağlamış.

Dede beşizleri, mis gibi köfte yapmış.
Köfteyi beğenen herkes birbirine anlatmış.

Dede işyeri açarak pek çok kuzu da kesmiş.
Köfteci dede denmiş, bir hayli zenginlemiş.

İş büyümüş, oğlu da kuzu kesimine başlamış.
Köfteci dedenin ünü her tarafa ulaşmış.”

Bir çocuk sormuş: “Dede bizim koyuna ne olmuş?”
Dede: “Koyunun üzüntüden yavrulaması da azalmış.

Zavallının elinden bir şey gelmez, hep ağlarmış, ağlarmış.
Takatı hiç kalmamış garibin, iştahı da azalmış.

Bir gün acısını anlatmak istemiş köftecinin oğluna.
Demiş: “Ne olur ağbey tek yavrumu bari seveyim, kıymayın ona.

Köfteci dedenin bir de çok sevimli Can adında korunu varmış
Minik Can pamuk gibi kuzularla ne de güzel oynarmış

Anne koyun: “Can’la ne güzel oynuyor nasıl kıyarsın ona?!”
Oğul demiş: “Ben babamı dinlerim kıyarım onun canına!.”

Anne koyun: “Bak senin de yavrun Can var, hiç ölsün ister misin?!”
Oğul kızmış: “Koyun dediğin boyun eğer, sen neden çok asisin?!”

Oğul köfteci dededen de zalimlikte, çok geçmiş pederini.
Anne koyunun yavrusunu kınalamış. Can’a yedirmiş ciğerini.

Zavallı anne koyunun artık, hiç de sabrı kalmamış.
Küçük torun sevimli Can’la yalancıktan koşu yapıp oynamış.

Torun Can su içmek için yaklaşınca derin kuyuya.
Anne koyun bir tos vurmuş Can’a, düşmüş Can kuyunun tabanına.

Torun can günlerce aranmış, bir türlü bulunamamış.
Sonunda anne koyun kuyu başında Me..Me… diye bağırmış.

Demiş: “Aramayın yavrunuzu, çocuğunuz can burada
İntikamımı işte aldım, rahatladım, ben de erdim murada.

Siz pek çok anaları dinlemeyip, hepsini ağlattınız!
Köfteci dede ve oğul bu acıyı, şimdi siz de tattınız!

Damak tadı uğruna haksız, pek çok canlar yaktınız!
Benim acıma aldırmayıp gülerek, suratıma baktınız!

Haydi durmayın, benim de kınalayın boynumu!
Zaten inletip me…lettiniz, bekliyorum sonumu!”

Çocuğun biri atılmış: “Peki dede; kesmişler mi anne koyunu?”
Dede: “Doğruları duyup, haksızlığı kabullenip, azat etmişler onu.”

Dedenin gözü yaşlı: “O Köfteci dede kim, bilir misiniz çocuklar?
O köfteci dede benim. Torun Can’ı düşündükçe boşanıyor hep yaşlar!

O yaşasaydı sizler gibi büyüyüp, sizlerle oynayacaktı.
Sizlerle gülüp eğlenip, sizler gibi, okullarda da okuyacaktı.

Diğer bir çocuk sordu: “Dede bu masal mıydı, yoksa gerçek miydi?
Dede: “Çocuklar her masalda, bir gerçek payı vardır.” dedi ve sözünü bitirdi.

O gün bugündür de hiçbir yavruyu ne kesti ve ne de kestirdi
Ben Hayrettin diyorum 7 den 77’ye: “YAVRULARA KIYMAYIN!”
“Birbirine baka baka can yakanlar onmadan. Bunu artık anlayın.”
24.7.2018