Edep; Ya Hu -285- HAYATTA BİZİ İHTİYARLATAN ŞEYLER

“O halde sen emrolunduğun gibi müstakîm ol, seninle beraber tövbe edenler de. Sakın tuğyan etmeyin. Çünkü O yapmakta olduklarınıza Basıyr’dir.” (Hud Sûresi 112)
Efendimiz (SAV), özellikle bu ayetten sonra buyurmuşlardır ki; “beni Hud Sûresi ihtiyarlattı.”
Ayet bize de “emrolunduğunuz gibi dosdoğru olun” dediği halde “yapıyoruz ya işte” deyip, bize verilen “gücüm yettiğince” kartına dayanıp işi bitiriyoruz. Doğru değil. Elinde öyle bir kart olmayan Efendimiz (SAV)’i düşünün. Diyor ki; Hud Sûresi beni ihtiyarlattı. Hud Sûresi’nin “seninle beraber Rabbine yönelmiş olanlar da emrolundukları gibi olsunlar” deyişi bizi de ihtiyarlatmamalı mı? Efendimiz (SAV) neden öyle dedi acaba? Bunu anlamak bu yazıları okuyanlar için kolaylaşmış olmalı?
Aslında Rabbimiz ayetle bize Efendimiz (SAV) üzerinden diyor ki: Bu sure seni ihtiyarlattı. Peki, seninle birlikte olanları, yani tanrılık iddialarına sırt dönüp “müstakilen VAR ve Muhtar olan Allah’tır” deyip Rabbine yönelenleri de ihtiyarlamamalı mı?
Soruyor: Bu ayet onları (sizi) neden ihtiyarlatmıyor?
Öyle olunca kendimize soruyoruz:
Yoksa hayatta bizi ihtiyarlatan şeyler başka mı?
Bizi ihtiyarlatan başka şeyler mi var?
Neden bizi böyle şeyler ihtiyarlatmıyor?
Talip olan için önemli bir test…
“Elem neşrah leke sadrak” ayetindeki sadrı ve sadr açılmasını anlayabilmek için ayetlerle noktaya geldik. Ayette geçen “sadrı açmak” olumlu manadadır ve özel bir aşamadır, şimdi onu görelim. Sadrın bu açılışı “Hakk Yol” içindir. Meal ve tefsir okurken bir konuyu, karıştırmamanın yolu sınıflandırmaktır. Eşyalarınızı, evraklarınızı da sınıflandırırsanız karıştırmazsınız, buna arşivleme sistemi deriz. Bilgileri de sınıflandırmayı bilirsek karıştırmayız. Yoksa karışır, karışınca sonuç elde etmek ve anlamak zorlaşır. Anlamada çok önemli olan bir şey de beynin ve idrakın istikrarlı seyahatidir; hangi yöne giderse gitsin, çok yukarı da gitse, istikrarlı seyahat ederse anlar. İdrakı zıplatırsanız anlayamaz. Öyle bir kompozisyon oluşturmalısınız ki, seyahat ederken istikrarlı bir hızla, istikrarlı bir şekilde gitsin. Hızın sürdürülebilir olması lazım. Parantezi kapatıp sadr açılmasını, sadr genişlemesini anlaya çalışalım.
Ayetlerde sadrın açılması, genişlemesi üç aşamalıdır, onun ilk aşamasıyla başlayalım.
BİR: Bu aşamayı En’am 125. ayetten öğreniyoruz: “Allah bir kulun İslam’ı anlaması ve yaşamasını, yani onun hidayetini dilerse onun sadrını İslam’a açar.” Devamında “eğer bir kulunun sapmasını dilerse onun da sadrını İslam’a daraltır” buyurur. Demek ki sadrı İslam’a karşı açar veya İslam’a karşı daraltır. İslam’a karşı sadrı daralan kişinin sadrı küfür yaşantısı için açılmış ve genişlemiştir. Eğer sadr İslam’a karşı daraltılmışsa, küfür yaşantısına karşı genişlemiştir. Bu kişi Allah yolundaki yaşantıları görürse sadrı daralır, çünkü sadrı İslam’a daraltıldı, elinde olmadan bir anda sadr kapanır, kan kimyası onu boğar, göğsü daralır, kalbi sıkışır. Sadrı kapandığı için kimyası, kan kimyası bozuluyor, Allah’a ait bir şeyler görünce kan kimyası rahatsız oluyor. Çünkü Allah onun sadrını İslam’a daralttı, kapattı. Bu bahsettiğimiz “açılma ve kapanma” birinci aşamadır. Olumlu manada açılma olan sadrın İslam’a açılması ilk basamaktır, birinci aşamadır.
İKİ: Sadrı İslam’a açılmış olanlar İslamî fikir ve yaşantılara karşı çok olumlu tepkiler verirler, görünce ferahlar ve rahatlarlar. Elhamdülillahi rabbil âlemin, bu sayfadaki paylaşımları, uzun demeden, zor demeden, azim ve sebatla okuyorsunuz. Neden? Hep Allah için! Ve sadr İslam’a açıldığı için. İşte sadrı İslam’a açılmış olanlar, “Allah yokmuş gibi” fikir ve yaşantılarla karşılaşınca bu kez sadırları bu tabloya karşı daralır, yani sadrı İslam’a daraltılan kişidekinin tam tersi bu aşamadakilerde olur. Çünkü bunun da sadrı İslam’a açıldı. “Allah yokmuş gibi” bir söz, bir davranış, bir kişi görünce kan kimyası bozulur, sadrı daralır; “şu kişileri görünce içim daralıyor” der.
“Ey O Rasûl, kalbleriyle iman etmedikleri halde ağızlarıyla iman ettik diyenlerden küfürde koşuşanlar seni mahzun etmesin.” (Maide Sûresi 41)
“(Rasulüm) o sana inzal edilen bir Kitap’tır; onunla uyarman ve mü’minlere öğüt vermen için. Artık sadrında bundan dolayı bir sıkıntı olmasın.” (A’raf Sûresi 2)
Kur’an bize böyle bir daralmanın olduğunu söylüyor, bu daralma normaldir ama seni mahzun etmesin diyor.