Megafonlu siyaset – Kocatepe Gazetesi

10 Mart 2011 Perşembe 02:00:00
  8 Mart Dünya Kadınlar Günü, tam da beklediğimiz gibi geçti. Söyleşiler, konferanslar, etkinlikler… Bugün 10 Mart.
Bugün o söylenenlerden ne kadarı aklımızda?
Hani insanın o kadar “kadın hakkı” tanımını duyduktan sonra “Kadın hakkı yoktur, Hakkı erkek ismidir” dişe şaka yapası geldi.
Zira birbirini tekrar eden cümleleri, Kadınlar Günü’nün tarihçesini, kadının hayatımızdaki anlam ve önemini defaten duyduk.
Bazen etkinlikler o kadar üstüste gerçekleştirildi ki, aynı mekanın üstünde ayrı etkinlik, altında ayrı etkinlik.
Haberciler olarak bazen hayıflanırız “Gündemde hiçbir şey yok” diye. Gündem yoğun olduğu zaman da işin içinden çıkılmayacak hale geliyor.
Tabii tek başına iktidar olma hedefindeki bir partinin, yani CHP’nin kadın kollarının düzenlediği Kadınlar Günü etkinliğine tüm basın kuruluşlarının değil de bazı basın kuruluşlarının davet edilmesi de dikkat çekici.
Ya önceki il yönetimlerinden gelen “ihmalkârlık” geleneği devam ediyor, ya da ciddi bir tavır var. İktidara aday bir partinin basın kuruluşlarına tavır yapacağını tahmin etmemekle birlikte, insanoğlunun çözülemez bir varlık olduğunu da kabul etmek gerek.
Söz, bir siyasi partiden açılmışken devam ettirelim.
7 Mart’ta PTT önünde basın toplantısı düzenleyen CHP’li gençler de anlatılmaya değerdi doğrusu. Bir kere şunu belirteyim: Daha önce 7 kişiyle basın açıklaması yaptığı belirtilen bu grubun Kadınlar Günü için yaptıkları açıklamada 7 barajını aştığını gördük. Gerçekten önemli bir başarı. Siz barajı 7 olarak saptarsanız, 8’inci kişinin eyleminize katılmasını cidden olumlu bulursunuz.
Tıpkı CHP’nin eski genel başkanı Deniz Baykal’ın 22 Temmuz 2007’deki genel seçimlerin ardından CHP Genel Merkezi’nde yaptığı değerlendirme gibi. Baykal, seçim değerlendirmesinde CHP’nin bir önceki seçimde yüzde 20 oy aldığını, 22 Temmuz 2007’de alınan yüzde 22-23’lük oyun başarı olduğunu belirtmişti. Hatta eliyle de “çıtayı aştık” mânâsına gelen bir işaretle, yorumunu desteklemişti.
Tabii burada katılımın yanı sıra katılımcıların ne düşündükleri de mühim. Kadınlar Günü için PTT önünde toplanan gruba haberciler soruyor:
-Neden Kadınlar Günü açıklamasını kadınlar yapmıyor?
-Megafon yok…
-Ne ilgisi var, anlayamadık…
-Megafon olmayınca kadınların sesini duyurması daha zor. O nedenle… Hem biz erkekler olarak kadınların hakkına sahip çıktığımızı gösteriyoruz…
-E pankartları neden erkekler tutuyor?
-…
Biber acıdır, hayat da acıdır, biber hayattır… Bu kadar mı yani? Kadınlar megafon olmayınca seslerini duyuramaz demek… Zaten kadınların hak ve özgürlükleri denince de akla megafon gelmeli. Megafon yoksa kadın da yok, kadınların basın açıklaması yapma özgürlüğü de… “Komünizm gerekirse, memlekete biz getiririz” denilmesi gibi bir şey.
Kadınların özgürlükleri savunulacaksa biz savunuruz, zaten bizim çizdiğimiz eksen içerisinde hareket etmeliler?
Öyle mi?