:-“Gam çekme gönül. Ne olsa bahar’ın sonu yazdır.”
Demiş bir şarkısında bestekâr Arif Sami Toker.
O ilkbahar’a göre. Ya sonbahar’ın sonu? Kıştır ayazdır!
Dört mevsim, şaşırmadan, aynı yöne dönüyor hep bu teker.
İlkbahar geldi, geçti ve şimdi hazirandayız.
Geceler halâ soğuk, sanki yükseklerde, asumandayız.
Belki de buzlarla kaplı, uçsuz bir ummandayız?!
Beklide bilinmez, bahar’ı görmeden yaz gelip geçer.
İlâhi döngü durmuyor ve de hızla devam ediyor.
Kardelenler, çiğdemler, sümbüller, tüm çiçekler sıra güdüyor.
Bülbüller gene şen, şakrak durmuyor, güle ötüyor.
Her şey yerli yerinde, sırası gelen ise elbet de göçer..
Sonbahar bizim baharımız, rengarenk yapraklarla.
Rüzgârla savrulurlar, kavuşurlar topraklarla.
Edebi uykuya dalar ve bürünürüz hep aklarla!…
Artık orda yapayalnızız ve herkes ektiğini biçer…
Haziran 2021