Nöbetçi Eczaneler
Büyük Zafer’in 100’üncü yıldönümü etkinlikleri ile ilgili etkinliklerin bu yılın tamamını kaplaması gerektiğine birkaç kez işaret etmeye çalışmıştık. Dün Afyonkarahisar Valiliği ve Afyonkarahisar Belediyesi tarafından başlatılan KaravanFest’in “100’üncü yıl etkinliklerinin ilki” olarak gerçekleştirildiğini öğrendik.
KaravanFest bildiğimiz kadarıyla 100’üncü yıl etkinliklerinden bağımsız planlanmıştı. Ama uygulama kısmında 100’üncü yıl etkinlikleri ile bağdaştırılmış. Olsun, bunu da olumlu bir gelişme olarak görüyoruz. Sonuç itibariyle, “100’üncü yıl”, “Büyük Zafer” ve “Afyonkarahisar” ibarelerinin yanyana geldiği çok sayıda etkinliği görmek bizlerin arzusudur.
100’üncü yıl etkinliklerini ve Afyonkarahisar’ın bu “kutlu yıl”dan fazlasıyla pay almasını arzu eden bir çok isim var Afyonkarahisar’da. Bunlardan birisi de Dumlupınar Bilim Sanat Merkezi öğretmenlerinden Muhammet Öztürk… Muhammet öğretmen 2009 yılında Samsun’da kutlanan 1919’un 100’üncü yılı etkinliklerinden itibaren Afyonkarahisar gibi 100’üncü yıl heyecanı içerisine giren bir çok ile gezmiş, incelemelerde bulunmuş. Samsun, Amasya, Erzurum, Sivas gibi illerdeki 100’üncü yıl etkinliklerini gözlemlemiş, raporlar hazırlamış. Bu bilgilerini her ortamda paylaşma gayreti içerisinde. Oralarda yapılan güzel işleri Afyonkarahisar’a uyarlamaya çalışırken, yapılmaması gerekenlerin de Afyonkarahisar’da neden olmaması gerektiği üzerine epeyce kafa yormuş. Muhammet Öztürk öğretmen gibi bu şehirde, 100’üncü yıl’a, Büyük Zafer’e, İstiklal Harbi’ne kafa yoran isimler oldukça fazla. Onların fikirlerine itibar etmek, bu işin memuriyetini yapanlara da artı katkı sağlayacaktır, Afyonkarahisar’a da… Kulak vermekte fayda var.
GERÇEKLER ACITIR VE ACITIYOR DA
Bir gün Atina pazar yerinde birileri Sokrates’e söyleniyordu; Sen bir alçaksın, cahilsin, bilgini, kalemini satıyorsun falan gibi şeyler zırvalıyordu.
Sokrates, başını sallayarak cevap vermedi, sadece gülümsedi…
Kendini bilen ve bu sahneyi geriden izleyen birisi Sokrates’e sordu; “Böylesi haksız saldırılara nasıl tahammül ediyorsunuz? Kendinizi kötü hissetmiyor musunuz?”
Sokrates yine gülümsedi ve dedi ki: “Benimle gel”..
Sokrates önde, dostu arkasında eski ve tozlu bir depoya kadar yürüdüler.
Sokrates bir meşale yaktı ve işe yaramaz, paçavra delinmiş bir pelerin bulana kadar etrafı aramaya başladı… Bulduğu bu pelerini adama verdi ve dedi ki: “Bunu giyer misin, sana uyar”
Adam paçavra pelerine baktı, kızarak :
-“İyi misin Sokrates? Bu paçavrayı niye giyeyim ki” diyerek geri attı.
“Gördün mü” dedi Sokrat, “Elbette kirli ve eski pelerini giymeyi reddettin…
Aynı şekilde adamın söylediği saçma ve edepsiz sözler de bana da dokunmadı…
Birisi sana istemediğin bir şeyi verdiğinde ve sen onu kabul etmediğinde, reddedilen hediyenin sahibi kimdir?
Başkalarının hakaretlerine üzülmek ve öfkelenmek, onların attıkları paçavraları giymeyi kabul etmek gibidir…
***
Bize bu hikayeyi gönderen dostumuz, son günlerde yaşadıklarımıza nispeten dedi ki:
“Sen ispatlı, delilli, itiraz edilemeyecek şekilde bazı gerçekleri ortaya koyuyorsun. Elbette birilerinin canı yanacak. Canı yananlar da söylediklerinle ilgili bir itiraz geliştiremedikleri için, gerçek olduğunu herkesin bildiği şeylere yalan diyemedikleri için sana türlü türlü saldırılarda bulunacaklar. Sen adama 100 yumruk atarken, müsaade et, 2 yumruk da onlar sallasın… Bu kadar olacak. Ama senin yumrukların gerçek ve can acıtıcı. Onlarınki rüzgara savrulan sadece havayı döven yumruklar.
Sorgulanmamış hayat, yaşanmaya değmez…
En akıllı kişi, neyi bilmediğini bilendir…
Kimseye bir şey öğretemem, sadece onların düşünmesini sağlarım…
Bilgi ve alçakgönüllülük iyidir. Cehalet ve kibir ise kötü…
