ADALETİN HÂKİM OLMADIĞI BİR MEMLEKETTE HUZUR VE BEREKET OLMAZ

Yüce kitabımıza göre zalimlere meyletmek bile ateşe girmek için yeterlidir. Cenâbı Hakk bir ayetinede:
“Zulmedenlere meyletmeyiniz; sonra ateş size de dokunur. Sizin Allah’tan başka dostlarınız yoktur. Sonra yardım da göremezsiniz.” (Hud/113) buyurur.
Başka ayetlerde ise “Biz (şımaran ve güçsüz halka) zulmeden nice şehri kırıp geçirdik ve onların ardından başka kavimler meydana getirdik.” (21 Enbiya: 11.) “Biz, bir memleketi (zulüm, isyan ve taşkınlıklarından dolayı) helak etmek istediğimiz zaman, onun refahtan şımarmış (kendini yeterli görüp Allah’a ihtiyaç duymayan) elebaşılarına (tebliğcilerle ibadet ve itaati) emrederiz, onlar da fâsıklığa saparlar/dinî kuralları çiğnerler. Artık o (ülke)nin üzerine azap sözü hak olur. Derken biz de onu yerle bir ederiz.” (İsra 17/16) “Nuh’tan sonra nice asırlar(da insanlar)ı helak ettik.”(İsra17/17) Buyrularak zulüm ve kaksızlıkları yüzünden helak olan toplumlara dikkat çekilmiştir.[bk. 22/45; 6/123; 11/116-117; 23/63-64; 34/33-35]
Bir ülkede adaletle hükmedilmezse zulüm ve anarşi ortaya çıkar. O ülkede idarecilere muhabbet ve itaat yerine düşmanlık ve husumet beslenir. Memlekette asayiş ve emniyet kalmaz.
Adaletin hâkim olmadığı bir memlekette huzur ve bereket olmaz. Bu bakımdan Cenab¬ı Hak kullarını zulümden men etmiştir.
 Adalet toplumun huzuruna ve gelişmesine vesiledir. Yüce Allah, adaletle yaşayan devlet ve milletlere, hak dini üzere olmasalar bile, yardım eder, onları payidar eder. Ünlü Selçuklu veziri Nizamül Mülk Siyasetnamesinde ”Bir melik (devlet başkaını) inkâr ve küfürle ayakta kalır, fakar adaletsizlikle ayakta kalamaz” demiştir.
Tarih nice millet ve medeniyetlerin parasızlık, topsuzluk, tüfeksizlik yüzünden değil adaletsizlik yüzünden yok olduğuna şahittir. Bu duruma dikkat çeken Muzeffer Özak:
“Bir millet, şaref-i İslâm ile müşerref olmuş olsa dahi, eğer zulum ve haksızlık yollarına sapar, zalime yardımcı olur ve ahlaksızlığı alıkşlarsa, o millet mutlaka cezasını görür ve asla beka bulamaz. (yani yaşayamaz) Buna karşılık, kâfir bile olsa hak ve adalatle milletini sevk ve idare ederse, pâyidar olur. Çünkü birincisi kavlen yâni sözde Müslümandır. İkincisi ise fiilen yani icraatıyla müslümandır. Bunun içindir ki, kavlan müslüman olan yıkılır, fiilen müslüman olan beka bulur.” Demiştir. (Envârul Kulub cilt 2, s. 274, Elhac Muzaffer Ozak)
Tarih, topsuzluk, tüfeksizlik ve parasızlık yüzünden değil; maneviyatsızlık, adaletsizlik, ahlaksızlıkları ve milli benliklerini yitirmeleri, başka milletleri taklit etmeleri ve insanlara zulüm etmeleri yüzünden yıkılmış ve yok olmuş nice millet ve devletlere şahittir. Bu konuda üzerinde yaşamış olduğumuz Türk toprağı olan Anadolu, Eti, Firig, Bizans, Roma, Selçuklu ve Osmanlı gibi birçok devlet ve millete mezar olmuştur.
Yüce kitabımızda “Her milletin bir eceli vardır” (Araf/34.) ayetiyle milletlerinde ölümlü olduğuna dikkat çekilerek; “Bir kavm, özlerini değiştirip bozuncaya kadar Allah şüphesiz ki onun (halini) değiştirip bozmaz” (Rad 13/11) buyrulmaktadır. Başka ayetlerde ise “Biz (şımaran ve güçsüz halka) zulmeden nice şehri kırıp geçirdik ve onların ardından başka kavimler meydana getirdik.” (Enbiya 21/ 11.) “Biz, bir memleketi (zulüm, isyan ve taşkınlıklarından dolayı) helak etmek istediğimiz zaman, onun refahtan şımarmış (kendini yeterli görüp Allah’a ihtiyaç duymayan) elebaşılarına (tebliğcilerle ibadet ve itaati) emrederiz, onlar da fâsıklığa saparlar/dinî kuralları çiğnerler. Artık o (ülke)nin üzerine azap sözü hak olur. Derken biz de onu yerle bir ederiz.” (İsra 17/16) . “Nuh’tan sonra nice asırlar(da insanlar)ı helak ettik.”(İsra17/17) Buyrularak zulüm ve kaksızlıkları yüzünden helak olan toplumlara dikkat çekilmiştir.(bk. 22/45; 6/123; 11/116-117; 23/63-64; 34/33-35)