EDEP YA HU – KURTULMAK İSTEYEN İÇİN SEHER VAKTİ

Seher Vakti çok enteresandır, çok önemlidir, bu yüzden ayetlerde de geçer. Ayetlerde dikkat ederseniz o bir pijama gibi anlatılır. Uzaydan bakıldığında veya uçakla uzun süre seyahatte de o manzara görülür; geceden gündüze veya gündüzden geceye/karanlığa geçiş bir pijamanın giyilip çıkarılması gibidir. Seher Vakti mü’minler için şöyle anlatılır: “Onlar, seher vakti tövbe ederler, af dilerler, rükûdadırlar, secdededirler (Tevbe-112)”. Bu ayet mü’minin önemli bir özelliğini de ortaya koyuyor…
Şimdi o ana dair çok önemli bir uygulamaya hafifçe değineyim. Seher Vakti’nde karanlık aydınlığa dönerken tam o dönüşte, aynı şey sizin vücudunuzda da oluşur. Eğer siz o anda o döngüdeyseniz, o mekanizmanın içindeyseniz aynı şey sizde de olur. Siz bir de o anda, o saatte secdede ve “Allahümme ahricni min zulumatil vehmi ve Ekrimniy Bi Nuril Fehmi” duasıyla sığınıştaysanız, vücudunuzdaki zararlı karanlıklardan vücudunuz aydınlığa gelir, o anda dünya ile beraber sizde de bu olur, çünkü siz de dünya ile beraber o an o döngüdesiniz. Bu yüzden o anda “kendinizdeki zulümattan kurtulmanın bilinciyle tövbe ve bu dua öyle önemli ki… Bu dua ile bir nevi, sizdeki zulmani yazılımı, karakteri, duygu ve düşünceleri çamaşır suyuyla yıkar gibi ak-paklaştırıyorsunuz. “O an”da Sistemle beraber: “Allahümme ahricni min zulumatil vehmi ve Ekrimniy Bi Nuril Fehmi: Allahım beni vehmin zulmetinden çıkar. Ve bana Nur’undan bir anlayış ver. (âmin)”
Demek ki bu duayı kişi zulmani benliğinden, kendisindeki müstakilen varım ve muhtarım iddiasından, esfele safiliyn algısından kurtulmak hedefi ile yapmalı. Bu yüzden seher vakti müslüman için önemli. Çünkü önce zulmetten kurtulmak gerekiyor, bu şart! Veri tabanımızı zulmani karanlıktan, “Asi Takdim Formu Ben”li yaşantıdan, müstakillik ve muhtarlık iddiasından, örtücülükten kurtarmak istiyorsak seher vakti çok önemli… Çünkü: O an sizi onarıyor; sizin sadrınız, beyniniz, idrakiniz o anda o an çalışan sistemle onarılıyor. Talip zaten o an o işle (kendinizi temizlemekle) meşguldür: “Allahu Veliyyülleziyne amenü, yuhricuhüm minez zulumati ilen Nur” ayetinin verdiği umutla dua ve tövbeyle yakarıştasınız. Bu ayet bize müjde veriyor: “Allah inananların Veli’sidir. Onları zulmetten, karanlıktan, karanlığın zulmetinden alır, ışığa, Nur’a çıkarır (Bakara 257).” Bu ayet dolayısıyla da biz “Allahümme, ahricniy min zulumatil vehmi ve Ekrimniy Bi Nuril Fehmi: Allahım beni vehmin zulmetinden çıkar ve bana Nur’undan bir anlayış ver” duası ile meşgulüz. Seherde bu duanın gereğini bizzat vücudunuza yaşatabileceğiniz bir anın içindesiniz. Bu ayet ve bu dua aslında bir öneridir. Öneri kime, kim için? Talib için, Talibe… Zaten tüm ayetler, hadisler, yazılanlar, söylenenler Talip olana, zulmetten kurtulmaya talip olana… Eğer Talipseniz, seher vaktinde, secdede siz de bunu uygulayabilirsiniz. Salât dışında secdeye gidip bu dua ile sığınabilirsiniz. Sistem o an tam karanlıktan aydınlığa geçiyorken, siz de aydınlığa girmek istiyorsunuz ve yakarıştasınız, sığınıştasınız: Ve bu duanızı ayetle belgeliyorsunuz: Allahım sen böyle buyurdun; “Allahu veliyyülleziyne amenü yuhricühüm minez zulumeti ilen nur: Allah inananların Veli’sidir. Onları zulmetten, karanlığın zulmetinden alır, ışığa, Nur’a çıkarır” buyurdun, bu ayetin bilincindeyim ve sana sığınıyorum” diyerek sığınıyorsunuz: Allahım beni Vehmin Zulmetinden çıkar ve bana İNDİNDEN vereceğin nurunla ulaşacak bir anlayışla beni HAKK yapıya, Billahi idraka ve hayat tarzına ulaştır.”
Ey Talib Kardeşim, bütün mesele o zulmetten kurtulmak, kendindeki müstakillik iddiasını iyi tanımak ve o ilahlık hissiyatından kurtulmaktır. Bu bakışla Kelime-i Tevhidin manası sana daha anlaşılır ve daha somut gelecektir: La İlahe; ilahlık hissiyatında, müstakilen var ve muhtarım iddiasında olan yok (o iddialar batıldır, zandır, YOK hükmündedir)! İlla Allah! Bunu sen kendine söylüyorsun! La ilahe; kendini tanrı ilan etme, müstakilen var muhtar değilsin; kendinde nefse (Rabb gücüne) sahip çıkma! Kendindeki Rabba “BEN” diyerek ona bir müstakillik, bağımsız kişilik verme. La ilahe; öyle bir müstakilen var ve muhtar güç ve varlık yok! İlla Allah… Müstakilen VAR ve Muhtar olan İlla Allah; Efendimiz (SAV)’in “İKRA” ile okuduğu budur. Ve bu çok önemli bir okumadır: La ilahe! İlla Allah…
Bu okuma sebebiyle “La ilahe”yi biz kendimizdeki iddiayı ve zannları yok etmek üzere söyleriz, bu sebeple Kelime-i Tevhid zikrullahı ile meşgulüz: La ilahe; Müstakillik iddiasındaki ilahlık hissiyatını sildim. Hiçbir müstakillik kabul etmiyorum. Ancak Allah. Bu yolda Talip olan işe böyle bakar: Bendeki Rabb gücüne, nefse müstakillik vermeyeyim, o gücü suiistimal etmeyeyim Allahım, La ilahe! İlla Allah.
“Allahümme ahricniy min zulümatil vehmi” duası “beni bu suiistimalden kurtar Allahım” duasıdır; “La ilahe İllallah” idrakı ve yaşantısı oluşturur.
“BEN”den yan, müstakillik iddiasıyla “BEN” demekten, zanni “BEN”den, zulmani “BEN”den kurtulmada hem bu dua hem “La ilahe İllallah” zikri çok önemlidir. Bu yüzden, nefs mertebesindeki her aşamanın çok önemli anahtarı La İlahe İllallah zikrullahıdır. İlahlık hissiyatından, müstakillik iddiasından kurtulmak isteyen için… “Ben” derken ilan edilen bir ilahlık ve onun bir veri tabanı var, o veri tabanından kurtulmaya çalışan için… Kişi onu düşünerek “La İlahe” derse “o yok” demektir. İlla Allah… Bu hissi, bu duyguyu kuvvetlendirmek için nefesinizle kendisine yardımcı olabilirsiniz, beynini buna alıştırabilirsiniz. O ilahlık hissiyatı ve müstakillik iddiasını nefesinizle “La ilahe; o yok” diyerek atıp, nefesinizi “İllallah” diye alırsınız. Böylece var olan hakikati tüm hücrelerinize çekersiniz… Var olan hakikat İlla Allah… Bunu bir, iki, beş veya daha fazla ama bu tefekkür ettiğimiz şekilde, düşüncenizin yoğunluğuna ve süresine göre söylemek çok önemli bir genel zikirdir, bu yolun talibi için…
Her aşamada o aşamanın kendine ait tefekkürüyle bu zikrullah yapılır. Kelime-i Tevhid bütün seyri süluk aşamalarının en önemli zikrullahıdır. Ama en önce sizdeki müstakillik iddiasının ve onun hayat tarzını yok edilmesi, gönderilmesi aşamasıdır. Önce ilan edilen o iddianın, o hissiyatın yokluğunun sağlanması şarttır.