Kur’an-ı kerim’in birçok ayetinde; Allah’a şükreden, elindeki her türlü nimet ve imkânları, maddi ve manevi değerleri, sadece Allah’ın ihsanı olarak bilen, bundan dolayı Rabbine minnet ve şükran borcu olduğunu kabul eden, her zaman Allah’ı hamd, sena ve övgüyle anıp yücelten, O’na kulluk borcunu yerine getirmeye çalışan insanları Allah’ın övdüğü, onlara verdiği nimetleri artırma vadinde bulunduğu görülür. (Al-i İmran, 3/143-144, İbrahim, 14/7, Zümer, 39/7)
İnsanın şükrü, Allah’ın yoluna uymaktır. Allah’ın yolu, insanın düşüncesini, davranışını ve hareketini yönlendirecektir. Yani insanın Allah’a şükrü, sadece dil ile teşekkürden ibaret değildir. İnsanın, davranışlarını hidayet noktasında değiştirmesidir
Cenâb- Allah Yüce Kitabımızda bizden şükretmemizi istiyor ve şöyle buyuruyor:
“Yâ eyyuhâllezîne âmenû kulû min tayyibâti mâ razaknâkum veşkurû lillâhi in kuntum iyyâhu ta’budûn(ta’budûne).”
“Ey iman edenler! Size verdiğimiz rızıkların temiz/helal olanlarından yiyin; eğer sadece O’na kulluk ediyorsanız, Allah’a şükredin. (O’na karşı diliniz, bedeniniz ve malınızla, kulluk borcunuz olan şükrü yerine getirin.)” (Bakara, 2/ 172)
Allah’a karşı kulluk vazifelerimizden birisi, O’nun ihsan etmiş olduğu nimetlere şükretmektir.  Bize sayısız, nimetler veren ve nimetleri saymakla bitmeyen Allah’a şükretmek her Müslüman’a farzdır.
İmam-ı Rabbani Hazretleri, “Kendine nimet verilen kişinin, nimet verene aklen ve şer’an şükretmesi vaciptir.” (Mektubat, c.1 s: 71) Yâni farz hükmündedir buyurmuşlardır.
Rabbimizin bize ihsan etmiş olduğu nimetleri birer birer saymamız mümkün değildir. Nimetlerinin sayısızlığı ve sonsuzluğu konusunda Rabbimiz buyuruyorlar ki;
“Ve âtâkum min kulli mâ seeltumûhu, ve in teuddû ni’metallâhi lâ tuhsûhâ,innel insâne le zalûmun keffâr(keffârun).  (O Allah), kendisinden isteyebileceğiniz her şeyden size verdi. Öyle ki Allah’ın nimetini sayacak olsanız, sayamazsınız. (Buna rağmen) doğrusu insan (yine de) çok zalim, çok nankördür.” (İbrahim, 14/ 34)
Rabbimizin bizi insan olarak yaratması, anlamak için akıl, görmek için göz, işitmek için kulak ihsan etmesi hepsi birer nimettir. Zaten nimet olmasaydı şükür emredilmezdi.
Bize verilen nimetlerin başında günde yaklaşık olarak 24 bin defa alıp verdiğimiz nefes gelir.
Her nefesin alınması bir nimet, verilmesi ise başka bir nimettir. Şu halde her nefes için Allah’a iki defa şükretmek gerekir. İşte bunun imkânının olmadığını bilen Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri
“Sana hakkı ile şükredemedik Ya Meşkûr.” diyerek acziyetimizi ifade etmiştir.