Nöbetçi Eczaneler
27 Kasım 2014 Perşembe 02:00:00 Namazın rükünleri, yani, içindeki farzları şunlardır:
1 – İftitah (Başlama) tekbiri,
2 – Kıyam,
3 – Kırâet,
4 – Rükû’,
5 – Sücûd,
6 – Ka’de-i âhire.
1-İftitah Tekbîri
Namaza tekbir ile yani Allâhü ekber denilerek başlanır. Bu sebeble bu tekbire iftitah (yani namaza başlama) tekbîri denir. Bu tekbire tahrime de denir.
* Tahrime, bir şey’i haram kılmaya denir. Namaza Allâhü ekber sözüyle başlandığı ve bundan sonra namazdan çıkana kadar yeme, içme, dünyevî konuşma ve çalışmalar haram olduğu için, iftitah tekbirine bu isim verilmiştir.
* Hanefîlerin çoğuna göre, iftitah tekbiri, namazın bir rüknü değil, bir şartıdır ve namazın dışındadır. Ancak namazın rükünlerine iyice bitişik olması sebebiyle, rükün kabul edilmesi daha uygun bulunmuştur.
Diğer üç mezheb imamları da iftitah tekbîrini rükün kabul ederler.
* Tekbir sözü Allâhü ekber’dir. Bununla beraber, ta’zim ifade eden şu sözlerle de namaza başlamak mümkündür. Allahü ilâhun, Tebârekallâhu, La ilahe illallah, Allahü azımu gibi, Allahümme (İslam İlmihali, s: 117, A. F. Yavuz)
* İmama uymak üzere alınan iftitah tekbîrinin ayakta olması, eğilmeden alınması şarttır.
* İmama uyacak kimse, tekbîrini imamdan önce almamalıdır. İmamın tekbîrine yakın veya onu tâkib ederek tekbir alınmalıdır. İmamdan önce alınan tekbirle imama uyulmuş olmaz.
* Niyet ile iftitah tekbîri arası yemek, içmek, konuşmak gibi namaza yabancı şeylerle ayrılmaz. Niyetten hemen sonra Allâhü ekber denilerek namaza durulur.
2- Kıyam
Namazda ayakta durmak demektir. Abdurrahman Cezırî, Dört Mezhebe Göre İslâm Fıkhı’nda kıyam ile ilgili olarak şöyle der:
Kıyam: Namaz kılan kişi, kendisini yaratanın huzurunda boyun büküp yalvarmak için ayakta durduğunda, Allah’ın kendisine şahdamarından daha yakın olduğunu hisseder. Allah da onun söylediklerini elbette işitir. Kalbindeki niyeti de bilir. Bu işi gece gündüz yapan kişinin kalbi, kendisini yaratanın varlığıyla dolup taşar. O’nun emirlerine uyup yasaklarından da kaçınır. İnsanların hukukuna saygısızlık etmeyeceği gibi, onların canlarına da kastetmez; mallarına zulmen tasallutta bulunmaz; dinlerine ve ırzlarına tecâvüz etmez. (Abdurrahman Cezırî, Dört Mezhebe Göre İslâm Fıkhı 1. cilt Namaz Bahsi)
